امیرحسین مستوفی زاده اظهری - عضو باشگاه پژوهشگران ونخبگان دانشگاه آزاد دامغان
غلامحسین ناصری - عضو هیت علمی دانشگاه آزاد دامغان

امروزه استفاده از تکنولوژی های دیجیتال در پروسه طراحی به عنوان یکی از مهمترین عوامل در شکل گیری طرح معمار بشمار می آید. اما به دلیل جدید بودن و تنوع ابزارهای دیجیتال برخی از عوامل موثر در طراحی بعد از بکارگیری آن معمولا مدتها طول می کشد تا بازتاب خود را در فرهنگ و جامعه نمایان سازد. با وجود اینکه نرم افزارهای معماری سبب راحتی و خلق گزینه های بسیاری در مسیر فرایند طراحی می شوند، مضراتی را نیز به همراه دارند؛ همین عامل اغلب موجب می شود که طراح از ایده و تفکر اولیه خود دور شده و ایده اصلی طرح رنگ وبوی خود را از دست داده و به ناکجا رود. در این پژوهش سعی شده تا از روش توصیفی تحلیلی و مطالعات مقالات و نشریات علمی به ریشه ها وتاثیرت غیرمستقیم تکنولوژی دیجیتال، بر تفکر طراح پرداخته شود. درآخر، قیاس چند پروژه اجرا شده در سالهای اخیر، به عنوان نمونه عینی نشان می دهد که امروزه بیشتر طراحان به واسطه امکانات نرم افزاری، ایده طراحی را پیش می برند، نه به عنوان نیازها و پتانسیلهای منطقه. امید است که با شناخت بهتر تکنولوژیهای مدرن در عرصه معماری بتوان پیوندی میان گذشته حاصل کرد نه گسست از آن.

هنردیجیتال، معماری دیجیتال، معماری معاصرایران، نرم افزار