بررسی اهمیت مولفه های روانشناسی محیط برای دانشجویان معماری از دیدگاه اساتید معماری ایران

روان شناسی محیط از موضوعاتی است که می تواند در جریان رشد معماری ایران و ترسیم آینده نقش بسزایی داشته باشد. معماران و طراحان شهری امروزه توجه ویژه ای به شناخت روان شناسانه رفتارهای انسان دارند، زیرا اینگونه رفتارها با محیط کالبدی ارتباط تنگاتنگی دارد. روان شناسی محیطی زیر مجموعه ای از علوم رفتاری است به هر حال روان شناسی محیطی به عنوان شاخه ای از روان شناسی که معماران نیز سهم عمده ای در ارائه و توسعه آن داشته اند به مطالعه رفتارهای انسان در رابطه با سکونتگاه هایش می پردازد. هدف اصلی از این مقاله دستیابی به محتوای کارآمد در جهت آموزش صحیح روان شناسی محیط در دانشجویان معماری است. روش این پژوهش بر مطالعات اسنادی –پیمایشی5 تحلیلی استوار است؛ اطلاعات از منابع مکتوب و پرسشنامه از اساتید معماری به دست آمده است. در ارتباط با میزان اهمیت زمینه های روان شناسی محیط ، جمع بندی یافته ها نشان می دهد که اساتید روش ها وابزار آموزش5 درس روان شناسی محیط را به ترتیب اهمیت، مطالعات میدانی و سفر ، مشاهده رفتار افراد در محیط واقعی ، رسمی و کلاسیک ، کلاس بر اساس مطرح نمودن مبانی و مطالب مقدماتی در چند جلسه ابتدایی توسط استاد دانشجو محوری و بصورت سمینار و روش سخنرانی و سبک کنفرانس دانسته اند.این نوشتار با تکیه بر اهمیت آموزش روان شناسی محیط به مثابه حلقه ای گمشده در فرآیند آموزش معماری و یکی از محوری ترین دروس در فرآیند آموزش آکادمیک معماری، در جستجوی دستیابی به یک چارچوب کلی برای آموزش موثر روان شناسی محیط به معماران می باشد. در این زمینه نکاتی را در مورد لزوم آموزش این درس مورد بررسی قرار داده و در نهایت موارد و محورهایی را به دست می دهد که دارای نقشی کلیدی در روند آموزش به دانشجویان درس مربوطه است. در نهایت مقاله حاضر پیشنهاداتی در راستای برنامه ریزی و آموزش روان شناسی محیط ارائه نموده است.

Keywords:

روانشناسی محیط , آموزش , معماری , انسان – محیط.