حسین عارف زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه ، موسسه آموزش عالی پارس رضوی
ابراهیم زمانی بیدختی - استادیار دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی شاهرود

در این مطالعه به بررسی پارامترهای بتن خودمتراکم حاوی مایع واترپروف پرداخته شده است. مایع واترپروف به عنوان عاملی جهت کاهش نفوذ پذیری و روان کننده پایه پلی کربکسیلات جهت حفظ روانی و یکپارچگی در بتن استفاده شدند.. برای این منظور بر روی نمونههای بتن خود تراکم تستهای مقاومت فشاری (در دو سن 7 و 28 روزه)، روانی اسلامپ و نفوذ پذیری انجام گرفت تا تاثیر مایع واترپروف بر روی عملکرد بتن خود تراکم بررسی شود. مایع واترپروف در 4 درصد وزنی مختلف 1 ، 2، 3 و 4 درصد وزن سیمان به بتن خودتراکم افزوده شد. با توجه به نتایج به دست آمده مشاهده شد که برای بتن 28 روزه، مایع واترپروف سبب افزایش مقاومت فشاری 28 روزه به نسبت نمونه شاهد شد. اما افزایش مقاومت فشاری با افزایش درصد مایع واترپروف کاهش پیدا کرد. بطوریکه مقاومت فشاری 28 روزه نمونه با 4 درصد مایع واترپروف نسبت به نمونه %1 کاهش 11 درصدی از خود نشان داد. براساس نتایج آزمایش اسلامپ، با افزایش درصد مایع واترپروف میزان اسلامپ بتن 30 درصد افزایش یافت. همچنین با افزایش درصد مایع واترپروف، نفوذ پذیری کاهش یافت. بیشترین مقدار نفوذ پذیری برای نمونه حاوی %1 درصد مایع واترپروف 30 درصد و کمترین مقدار نفوذ پذیری برای نمونه حاوی 4 درصد مایع واترپروف 9 درصد به دست آمد. در نتیجه، باتوجه به نتایج به دست آمده از مطالعه مشاهده میشود با افزایش درصد مایع واترپروف، مقاومت فشاری و نفوذ پذیری کاهش مییابد و مقدار اسلامپ افزایش مییابد.

بتن خودتراکم، مایع واترپروف، مقاومت فشاری، اسلامپ، نفوذ پذیری