هما شریفی - کارشناس ارشد طراحی شهری
رضا برزویی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری

هنگامی که حیات و رونق شهری در محدودهای از شهر به هر علتی دچار افول میگردد، بافت شهری آن محدوده رو به فرسودگی مینهند. پدیده فرسودگی در بافتهای شهری علاوه بر کالبد بافت بر فعالیتهای اجتماعی و اقتصادی آن تاثیرگذار است. فرسودگی کالبدی، اجتماعی و اقتصادی بافت، یکدیگر را در روابطی متقابل، تشدید میکنند و موجب رکود حیات شهری و تنزل شدید کیفیت محیط زیست شهری میگردند. این مقوله در بافتهای تاریخی با مسئلهی آسیب به بعد اقتصادی روبروست. همچنین هرگونه مداخله در چنین بافتهایی به علت حضور افراد بومی امکان پذیرش کمی را دارد. از این رو میبایست با شناخت روشهای ممکن در هرگونه دخل و تصرف به سنجش بهترین شیوه پرداخت. محله ی دیمج به عنوان یکی از محلات شهر قزوین که دارای ساکنین بومی و کالبد تاریخی است از جمله محلههای حساس در مداخله است، هرچند علی رغم دارا بودن پتانسیلهای درونی بهنوعی رو به فراموشی است. از این رو در پژوهش پیشرو به بررسی روشهای بازآفرینی بافتهای تاریخی پرداخته شد و نهایتا تلفیق روش مشارکتی و همچنین روش صنایع خلاق و فرهنگی با نظر به پتانسیل های موجود درون بافتی به عنوان روش مناسب در هرنوع مداخله در چنین بافتهایی برگزیده شد. به نظر میرسد از منظر باززنده سازی کالبد فرسوده، این تلفیق میتواند با اقبال عمومی و موفقیت بیشتری روبرو گردد، چرا که افراد به علت دارا بودن احساس تعلق خاطر نسبت به محدوده ی سکونت خود و همچنین شرایط مساعد توسعه ی درون بافتی، ارتباط بهتری را ایجاد نموده و فرآیند پیشبرد پروژه های اینچنینی را با هزینه ی مناسب و سرعت بیشتری پیش خواهد برد. در روش شناسی پژوهش پیشرو، تلاش گردید تا با تکیه بر اسناد فرادست و کتابخانه ای و همچنین مطالعات میدانی به بررسی و امکانسنجی روش مناسب در مداخله ی بافت تاریخی محلهی دیمج پرداخته شود.

بازآفرینی، امکانسنجی، بافت تاریخی، محله دیمج، شهر قزوین