مجتمع تجاری- تفریحی با رویکرد معماری سبز

رعایت اصول صحیح و معمارانه در برنامه ریزی ،طراحی و ارزیابی مراکز تجاری از برجسته ترین و مهم ترین مسائل معماری و شهرسازی است که بسیاری از معضلات شهری را به دست خود حل خواهد نمود. با ورود اتومبیل به شهرها، تحولات فرهنگی ناشی از ارتباط با کشورهای غربی، شتاب در عرضه کالاهای صنعتی، شیوه زندگی، امکانات و ارتباطات در سالهای اخیر، فضاهای تجاری نیز دستخوش تغییرات اساسی گردید. امروزه به دلیل مشکلات شهرنشینی، کمبود فرصت و امکانات جدید خریداران ترجیح می دهند با اتومبیل به مراکز خرید مراجعه و در کمترین زمان ممکن کلیه مایحتاج خود را به صورت ماهیانه و یا هفتگی تهیه نمایند. مرکز تجاری-تفریحی شاید به ظاهر واژه ای جدید به نظر آید، اما در واقع نسل جدیدی از بازارهایی است که امروزه جای خود را به مراکز خرید دخمه مانند می سپارند. مراکز تجاری- تفریحی فضایی بینابین در معماری هستند که نه فقط برای خرید بلکه برای گذراندن اوقات فراغت وبه بهانه با هم بودن طراحی می شوند، زیرا اوقات فراغتی دلنشین خواهد بود که در کنار یکدیگر سپری شود. مراکز خرید را نمی توان قلمرویی منفک از زندگی فرض کرد، بلکه این مراکز همانند همه مکان ها و فضاهای موجود در زندگی هریک به تنهایی می توانند کلیت جامعه را بازنمایی کنند.فضاها و مکان ها در هم متداخل و کثیرالاضلاعند. از این رو از طریق مطالعه فضای مراکز خرید می توانیم به کلیت جامعه و زندگی روزمره دست یابیم. بر همین اساس هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی وضعیت هتل های ساحلی با رویکرد توسعه گردشگری با روش توصیفی- تحلیلی می باشد. نتیجه پژوهش نشان می دهد یک مجموعه تجاری و تفریحی در پیوند مناسب با فضای مقابلش بایستی مکانی برای لذت و خاطره آفرینی ایجاد نماید و نیز نوع خدمات دهی آن ارتباط مستقیمی با رفاه مراجعین و مخاطبین داشته باشد . با توجه به این که میادین و فضاهای شهری ما بیشتر برای اتومبیل ها در نظر گرفته شده و مراکز تجاری برای پیاده ، باید برای همجواری مناسب آنها تدابیری اندیشید.