بررسی میزان توجه مهندسان سازه به معماری در طراحی در دوره معاصر

در دوره پیش از انقلاب صنعتی، معمار، معمار بود، مهندس سازه، مهندس مکانیک و .... وجود نداشت. همه در قالب معمار بودند. بعد از انقلاب صنعتی در پی تغییر و تحولات در زمینه مهندسی، مهندس سازه ایجاد میشود و همکاری میان او و معمار مطرح میگردد. تصور میشود کیفیت همکاری اغلب به نحوی است که مطلوب و مناسب نمیباشد. در این پژوهش قصد بر بررسی تقریبی حد توجه مهندسان به معماری در امر طراحی، کیفیت این توجه، و دستیابی به الگوها از همکاری معمار و مهندس سازه در طراحی و نحوه آن می باشد. اهداف جانبی تحقیق نزدیکتر نمودن همکاری معمار و مهندس سازه در طراحی معماری و جلب توجه بیشتر مهندسان سازه به نکات و ملاحظات معماری میباشد.در این مقاله دیدگاه تعدادی از مهندسان نامدار معاصر بویژه در غرب که اغلب الگو قرار میگیرند، و در طرحهایشان در خصوص معماری صحبت نموده اند مورد بررسی و مطالعه قرار می گیرد.پژوهش آشکار میکند که نروی،فولر،مایلارت،اتو، کالاتراوا، تروجا و کاندلا از مهندسین سازه هنرمند بوده و حد توجهشان به معماری در حد زیبایی شناسی سازه است لیکن لزوم توجه به ایجابات معماری در کارشان احساس میشود. نروی همچنین در نگاه دیگری توجهش به معماری به اندازه سازه است.تفکر تروجا و بخشی از اعتقادات فضلورخان و کالاتراوا از یکسو مبتنی بر پیاده کردن حقیقت سازه ای است و از سوی دیگر مبتنی بر اهمیت مساوی معماری با سازه می باشد. اروپ به کل معماری توجه دارد و میزان توجهش به معماری بطور کامل است. فضلور خان به تاثیر برابر معماری با سازه اعتقاد دارد. کالاتراوا هم برای سازه جایگاه ویژه ای قائل است و هم معتقد به اهمیت یکسان سازه و معماری است. چارلسون از یکطرف برای معماری اهمیت زیادی در نظر میگیرد و از طرف دیگر مشارکت معماری و مهندسی را مد نظر قرار می دهد.تفکرات و دیدگاههایی که برای معماری به اندازه سازه اهمیت قائل هستند می تواند الگویی برای مهندسان باشد.روشهای تحقیق در این مقاله توصیفی، تحلیلی و تاریخی و روشهای گردآوری اطلاعات،کتابخانهای و کامپیوتری می باشد.

Keywords:

همکاری معمار و مهندس سازه , فضلورخان , نحوه طراحی , اروپ , فولر