انطباق شهر دوستدار سالمند با مدل زندگی روستایی و حاشیه نشینی شهری

با پیشرفت علم و توسعه جهانی بهداشت گامی موثر در جهت افزایش سلامت و طول عمر انسان ها برداشته شده است در نتیجه در قرن حاضر با پدیده ی سالمندی رو به رو هستیم. اغلب شهرهای جهان در جهت بهبود کیفیت زندگی سالمندی در راستای تبدیل شدن به شهر دوستدار سالمندی هستند که شهرهای ایران نیز از آن جمله شهرها هستند اما با رشد شهرنشینی در اغلب این شهرها با پدیده حاشیه نشینی مواجه هستیم که معضلاتی به وجود آورده است. از آنجایی که حاشیه ی شهرها در قیاس با داخل آن شهر با کمبود امکانات زندگی روبه رو هستند، بنابراین با درنظر گرفتن این مورد کیفیت محیط زندگی تاثیر مستقیم بر کیفیت زندگی انسان ها دارد. هدف از این پژوهش بررسی پارامترهای کیفیت زندگی سالمندی در حاشیه نشینی شهری و زندگی روستایی است. مقاله ی حاضر با روش اسنادی کتابخانه ای در جهت بهبود کیفیت زندگی سالمندان به ارائه ی چک لیستی از شاخص های شهر دوستدار سالمند میپردازد. این شاخص ها عبارتند از میزان رضایتمندی، خدمات، امنیت و سلامت است.ب ا مقایسه ی این شاخص ها در مناطق حاشیه نشینی شهرها با به نگاهی به روستا نتایجی بدست آمده است که در پایان این پژوهش به شرح آن پرداخته شده است.

Keywords:

سالمندان , شهر دوستدار سالمند , کیفیت محیط زندگی , حاشیه نشینی شهری , روستا