بررسی سکونتگاه های غیررسمی و توانمندسازی آن

اسکان غیررسمی یکی از مسائل شهرهای بزرگ در سراسر جهان محسوب می شود به طوری که 20 تا 30 درصد جمعیت برخی از شهرهای بزرگ جهان و کشور ما به صورت حاشیه نشین زندگی می کنند. اسکان غیررسمی نتیجه رشد فزاینده جمعیت و مهاجرت و خصوصا مهاجرت های روستا - شهری است زیرا شهرها نتوانسته اند مسکن مناسب را برای این جمعیت فزاینده فراهم نمایند . افزایش سریع شهرنشینی بدون همراهی رشد و توسعه شاخص های اقتصادی و اجتماعی لازمه شهرنشینی پایدار، شهرها را با مشکلات و معضلات متعددی مواجه کرده است. یکی از این معضلات ظهور محله حاشیه نشین در اطراف شهرها بزرگ می باشد.این مجموعه ها به دلیل استقرار تعداد زیادی از شهروندان درون خود و به دلیل عدم برخورداری مناسب از خدمات شهری، وضعیت نامطلوب و کیفیت پایین زندگی، یکی از چالش های اساسی شهرنشینی پایدار به حساب می آیند. این مناطق شهری قابلیت بالایی برای انواع آسیب ها و مسائل اجتماعی دارند و در صورت بی توجهی می توانند هستی و حیات یک شهر را نیز تهدید کنند.روش تحقیق این مقاله ، توصیفی-تحلیلی می باشد و هدف اصلی آن بررسی سکونتگاه های غیررسمی و روشهای توانمند سازی آن می باشد

Keywords:

حاشیه نشینی , اسکان غیررسمی , سکونتگاه غیررسمی , توانمندسازی