بررسی جنبش پیاده گستری،رویکردی نو در زیست پذیری فضاهای بی دفاع شهری درراستای ارتقای کیفیت شهر شهروندگرا

امروزه با رشد شهرها و افزایش مداخلات و سرعت تغییرات در سطح محلات و مناطق شهری، فضاهای ناامنی پدید آمده اند که به دلایل ویژگی های کالبدی، اجتماعی و عملکردی که دارا هستند، از پتانسیل بالایی برای وقوع جرم برخوردارند. هدف از این پژوهش احیاء فضاهای کور و بیدفاع و تبدیل به نقاط تعامل و مکث از طریق ایجاد پیاده راه ها با کاربری های فعال میباشد با این رویکرد که از طریق جنبش پیاده گستری، کیفیت زیست پذیری شهری را در جهت رسیدن به فضاهای پایدار، پویا، زنده و عاری از جرم بالا ببرد. این پژوهش از نوع کاربردی است و به روش توصیفی-تحلیلی میباشد. روش گردآوری اطلاعات نیز اسنادی، میدانی، مصاحبه و پرسشنامه است. بر اساس اطلاعات به دست آمده در مطالعات نظری، شاخصهای شناسایی فضاهای بیدفاع تدوین شد. در مراحل بعدی این شاخص ها در محدوده مطالعاتی مورد بررسی قرار گرفت و نتیجتا حوزه های بیدفاع شناسایی شدند. این حوزه ها با استفاده از تکنیک ای. اچ. پی اولویت بندی شدند و حوزه های دارای اولویت بر اساس اهداف تحقیق و با توجه به رویکرد معماری خیابانی و پیاده گستری در شهر و سطح محلات بی دفاع طراحی شدند.

Keywords:

پیاده گستری , زیست پذیری , فضای بی دفاع , شهر شهروندگرا