علتیابی توسعه نامتوازن شهری منطقه مورد مطالعه: محله هروی تهران

شهر همانند مجموعه ای است که میتوان در آن حرکت کرد و آن را بصورت تباین پیوسته منظر درک نمود و البته این شهروندان و ساکنین محلات هستند که به این درک میرسند که یک محله شهری دارای ویژگی زیبا شناسانه یا یک فرم خاص است یا خیر. برای بررسی این موضوع و بازخوانی تاثیرگذاری کاربری زمین و تغییرات شهری در جامعه یک محدوده مسکونی از تهران بعنوان نمونه موردی مدنظر قرار گرفت و پس از بررسی های میدانی، انجام مصاحبه با ساکنین و کسبه باسابقه محل و مستندسازی آن چگونگی تغییرات در این منطقه در طی 10 سال مورد بررسی قرار گرفت. همچنین در این پژوهش پیامدهای مثبت و منفی این تغییرات شناسایی و با توجه به نظرات احصا شده امتیازبندی گردید. بعنوان نمونه مشخص شد با ایجاد بیش از 5 مجموعه و مجتمع تجاری-فرهنگی و اداری در خیابان اصلی این محله و البته تغییر ویلاها و فضاهای سبز شخصی به برج - باغها، ساکنین محدوده هروی تهران از ترافیک و آلودگیهای ناشی از افزایش تردد وسایل نقلیه بیشترین نارضایتی را داشته و در مقابل از بهبود دسترسی به فضاهای داخل شهر و امکانات فرهنگی فراهم شده بیشترین رضایت را داشته اند. اما مجموع عوامل نشان میدهد این محله از نظر زیست محیطی و آلودگیهای ناشی از آن با افت شدیدی همراه بوده و از طرفی نتوانسته است در حد نیاز روزافزون ساکنین موجب توسعه فعالیتهای فرهنگی منطقه شود. بنابراین توسعه منطقه علیرغم افزایش پویایی شکلی نامتوازن و ناپایدار به خود گرفته است. این توسعه نامتوازن نمود خود را در نماها و سیمای شهری نیز نشان میدهد بطوریکه بی قاعدگی ساخت و سازها و عدم رعایت حریم های ارتفاعی و یا حفظ بافت قدیمی موجب شده است تا بر معضلات این محله در سالیان اخیر افزوده شود. بطور کلی بروز پدیده توسعه نامتوازن در محله هروی تهران میتواند حاکی از این موضوع باشد که اولا استفاده از مصالح و رویکردهای جدید در صنعت ساختمان، مانند برج - باغها الزاما منجر به افزایش توسعه پایدار در این صنعت نمیشود و ثانیا سودآوری تصور شده ناشی از توسعه تجاری-اداری در یک منطقه مسکونی میتواند بهسرعت موجب تغییر منظر محله و عبور از خطوط و محدودیتهای توسعه پایدار شهری شود.

Keywords:

منظر شهری , شهرسازی , توسعه پایدار , تغییر بافت شهری , محله هروی تهران