افشین تکدستان - استادیار گروه مهندسی بهداشت محیط دانشگاه جندی شاپور اهواز
علی اکبر بابایی - هیئت علمی گروه مهندسی بهداشت محیط دانشگاه جندی شاپور
سوده طهماسبی ثوری - دانشجوی کارشناسی ارشد آلودگیهای محیط زیست دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقا

مهندسی دفن بهداشتی یکی از شیوه های رایج و کنترل شده دفع پسماند های شهری و صنعتی و خطرناک محسوب میشود. اگرچه بیش از 60 سال است که از طرح مساله دفن بهداشتی و مهندسی پسماند می گذرد و در این فاصله سایر روش های پردازش و دفع پسماند ، تحول و تکامل چشمگیری داشته اند اما هنوز دفن بهداشتی و مهندسی پسماند متداول ترین روش دفع پسماند شهری ، صنعتی و خطرناک در جهان به شمار می رود.مدیریت عملیات یک محل دفن بهداشتی شامل مکان یابی مناسب محل دفن ، آماده سازی محل دفن و عملیات اجرایی و مهندسی در محل دفن می باشد. اولین گام در طراحی محل دفن ،انتخاب محل مناسب جهت دفن می باشد. درمکانیابی محل دفن بایستی به عواملی همچون توپوگرافی و زمین شناسی محل ، هیدرولوژی منطقه ، شرایط اقلیمی ، سطح زمین مورد نیاز ،خاک پوششی ، سطح آب زیرزمینی ، موقعیت زمین نسبت به توسعه شهر ، خصوصیات زباله دفنی ، کاربری زمینهای مجاور ،فاصله آبهای سطحی از محل دفن ،قیمت زمین و طول عمر جایگاه دفن و.... توجه داشت . در انتخاب و ارزیابی محل دفن مواد زائد جامد از معیارهاو شاخص های همچون الکنو(Oleckno ) ، دراستیک(Drastic ) ، وروش سازمان حفاظت محیط زیست(USEPA )و UNEP، بریتیش کلمبیا ،روش GISو روش غربال کردن منطقه ای و.... استفاده میشود وپس از امتیاز و وزن هر معیار رد و قبول مکان دفن مشخص میشود. هدف از ارائه این مقاله انتخاب محل مناسب دفن مواد زائد جامد توسط معیارها ی ، دراستیک(Drastic ) ، UNEP وروش سازمان حفاظت محیط زیست(USEPA ) ،بریتیش کلمبیا ، روش GISو روش غربال کردن منطقه ای ، می باشد. در نهایت با توجه به معیارها و ضوابط در کشورهای مختلف در انتخاب مناسب محل دفن و مقایسه بین آنها، و ادغام معیارها جهت مکانیابی محل دفن پسماند با در نظر گرفتن تمام جوانب در مکانیابی و همچنین کاستی ها ، مناسبترین معیار انتخاب محل دفن در کشور پیشنهاد می گردد.

مهندسی دفن ، پسماند شهری و خطرناک - انتخاب محل دفن- محیط زیست