مونا محمدمرادی - دانشجوی دکتری تخصصی معماری اسلامی دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان
رضا حیدری - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری دانشگاه ایرانمهر قروه
سعید چراغی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری دانشگاه ایرانمهر قروه

مشکل محدودیت منابع انرژی امروزه در حال تبدیل به یک بحران حاد در دنیایی می باشد که بسیاری از روابط و مناسبات سیاسی و اقتصادی جهان را نیز رقم زده است , بحث محدودیت منابع گریبانگر کلیه کشورهای صنعتی , توسعه یافته و در حال توسعه می باشد . انرژی مصرف شده در ساختمان ها سهم بزرگی از مصرف انرژی کل را تشکیل می دهد. در ساختمان های مسکونی و تجاری این میزان مصرف برای خود ساختمان می باشد و این ساختمان ها بیش از 35 درصد مصرف انرژی کل را به خود اختصاص می دهد. (IEA, 2007)انرژی مصرفی برای گرمایش، سرمایش و تامین آب گرم مصرفی بیش از 75 درصد مصرف انرژی کل را به خود اختصاص می دهد. (IEA, 2007) بنابراین طراحی معماری ساختمان هاخصوصا0مسکونی یا تجاری در جهت کاهش میزان مصرف انرژی های تجدیدناپذیر امری لازم و ضروری است. امروزه با شرایط حاکم بر دنیا و کشور شایسته است ،از منابع تجدید ناپذیر و در جایگاه ویژه و خاص خود استفاده نموده و به فکر تامین انرژی به روش های پایدار و همچنین در صدد پیشگیری از تلف شدن و هدر رفتن انرژی باشیم وجهی که می باید از طریق ساخت و ساز صحیح و اجرای دقیق اصول ضوابط تعیین شده تحقق یابد , امری که به نوبه خود وابسته به پژوهش خاصی در این زمینه است مسائل و واقعیتهای مذکور بر اهمیت موضوع در زمینه جلوگیری از اتلاف انرژی و مصرف بهینه آن در ساختمان های مسکونی تاکید داشته و لزوم همکاری و مداخله معماران و شهرسازان جامعه را در عرصه زیست ایجاد می نماید

معماری]، [انسان]، [پایداری]، [آسایش]، [انرژی] ،[ محیط زیست] ، [معماری سبز]