سمیه نوروزی - هیئت علمی دانشکده فنی قدسیه ساری
مهسا تباررمی - دانشجوی کارشناسی دانشکده فنی قدسیه ساری
فاطمه زهرا عظیمی - دانشجوی کارشناسی دانشکده فنی قدسیه ساری،

یکی از دلایل زنده بودن وپویایی بافتهای تاریخی شهرها وجود مراکز محلات است و تکایا به عنوان یکی از عناصرشاخص آن،نقش مهمی در حیات بافتهای شهری و روستایی دارند. معماری تکایا بعنوان نماد فرهنگی-مذهبی مردم شیعه ایران، ماهرانه وبا ترکیب تفکراسلامی واصول معماری-ایرانی هرمنطقه ساخته شده است. در مازندران به واسطه فرهنگ و شرایط خاص آب و هوایی این منطقه که با سایر نقاط ایران متفاوت بوده است، در طول زمان نوعی معماری مذهبی شکل گرفته است که برخاسته از فرهنگ و اقلیم آن بوده است که در عین وفاداری به ریشه ها و اصول پایه فرهنگ و معماری ایران، منعکس کننده حالات، اعتقادات و نیازهای مردم این خطه بوده است. هدف از انتخاب موضوع دراین پژوهش، آن است که ابتدا تلاشی مقدماتی برای شناخت و بررسی بناهای آیینی و مذهبی مازندران به عمل آید سپس با بررسی تکایای دوشهر بابل و جویبار و رسیدن به دو گونه از فضاهای جمعی مذهبی مازندران، انسان امروزی را باپیشینه و ریشه های فرهنگی واجتماعی خویش آشنا سازد و حلقه اتصال دیروز به امروز و فردا باشد. بدین منظور با استفاده از روش توصیفی - تحلیلی و اسناد کتابخانه ای وهمچنین برای دستیابی به هدف تحقیق از روش مطالعات میدانی(رولوه،تهیه نقشه، تجزیه و تحلیل عناصر معماری وپرسش های میدانی ) استفاده شده است.

تکایا، معماری ایرانی، بناهای مذهبی مازندران، تکایای بابل و جویبار