غلامرضا نگهداری خورسندفرد - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشکده معماری، موسسه آپادانا، شیراز، ایران

بدون شک تغییر در زندگی شهرنشینی و توسعه و گسترش شهرها موجب معضلات و پیچیدگی هایی میشود، یکی از این موارد بحث عدم سودمندی و به دنبال آن بحث عدم کارایی بافت های شهری است که به دنبال این موضوع شاهد ایجاد بناها و فضاهای بدون کاربری و آلوده یا بدون کاربری و رهاشده هستیم. در این پژوهش سعی شده است تا به روش توصیفی و کتابخانه ای به تعریف زمینهای قهوهای پرداخته شود و همچنین تفاوت این زمینها با زمینه ای رهاشده و بدون کاربری مشخص شود، سپس این مقاله به بررسی ضرورت باززنده سازی این زمینها و افراد ذینفع درزمینه باززنده سازی محیط و روشهای مداخله میپردازد.نتایج نشان میدهد که پنج دسته از افراد و گروه ها وجود دارند که ذینفع باززنده سازی زمینهای قهوهای هستند و روش توسعه پایدار نیز میتواند به عنوان روش مناسب مداخله در باززنده سازی زمینهای قهوهای انتخاب گردد که این روش نیز در دودسته مداخلات شهری و معماری تقسیمبندی میگردد .در پایان به ارائه یکروند پیشنهادی جهت باززنده سازی و مداخله در زمینه ای قهوه ای پرداخته میشود.

افراد ذینفع، باززنده سازی، زمین قهوهای، فضاهای بدون کاربری، روش مداخله