اختر کاوان - دکترای معماری استادیار و عضو هیات علمی دانشگاه قم
مصیب گندم کار - دانشجوی کارشناس ارشدمعماری,پیام نورواحدعسلویه عسلویه
سمیرا صدق آمیزمحمدیان - دکترای معماری مدرس دانشگاه پیام نورتهران
سیده شهلا حسینی اصل - کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری

گسترش فضایی بی رویه و بدون برنامه شهرهای بزرگ و متوسط کشور در چند دهه گذشته، باعث شکل گیری بافتهای جدید شهری در مجاورت شهرها و جابجایی ساکنان و کاربری های شهری به نواحی جدید گردیده است. در نتیجه این جابجایی، به تدریج بافتهای قدیمی شهرها کارکرد و حیات اجتماعی-اقتصادی خود را از دست دادهاند و این بافتها با از دست دادن حیات شهری خود، به سمت رکود و فرسودگی گرایش پیدا کرده اند. منطقه 8 شهرداری شیراز که به عنوان منطقه مورد مطالعه این تحقیق انتخاب شده است، از قاعده فوق مستثنی نبوده و در زمره بافت های فرسوده کشور محسوب میگردد. هدف اصلی و کلی این تحقیق، شناخت ویژگیهای اقتصادی و اجتماعی ساکنان بافت فرسوده و همچنین شناخت وضعیت کالبدی بافت است. روش تحقیق در این مقاله با توجه به موضوع، اهداف و فرضیات تحقیق، به صورت کتابخانهای، میدانی(مشاهده، مصاحبه و پرسش نامه) و استفاده از نرم افزارهای مختلف مانند GIS, SPSS, Auto Cadاست. با توجه به تجزیه و تحلیل دادهها، نتایج تحقیق نشانگر آن است که کمبود امکانات، خدمات شهری و تاسیسات زیربنایی سبب مهاجرت ساکنان بومی به مناطق دیگر شهر شده و باعث منفی شدن نرخ رشد جمعیت بافت، طی سالهای اخیر شده است و از طرف دیگر به خاطر وضعیت اجتماعی - اقتصادی ساکنان بافت، سبب شده تا روند بهسازی و نوسازی درون بافت کند شود، که این عوامل سبب فرسوده شدن و تخریب بیشتر بافت شده است.

بافت فرسوده,بهسازی,شهر,محیط