تحلیل فراوانی سیلاب منطقه ای در زیرحوزه های کرخه در استان لرستان

تخمین دبی سیلاب با دوره بازگشتهای مختلف در برنامهریزی و مدیریت منابع آب مانند مطالعات زیست محیطی رودخانه، سازه های هیدرولیکی،ذخیره سیلاب و مدیریت دشت سیلابی از اهمیت ویژهای برخوردار است. تحلیل فراوانی سیل مستقیم ترین روش برآورد دبی طراحی است که نیازمند دوره طولانی مدت از داده های ثبت شده جریان رودخانه است. هدف از این پژوهش ارزیابی مدل خطی لگاریتمی با استفاده از نرم افزار R در زیرحوزه های آبخیز کرخه در استان لرستان از سال 1371 تا 1395 است. برای این منظور از داده های دبی حداکثر لحظه ای 14 ایستگاه هیدرومتری استفاده گردید. با تعیین پارامترهای فیزیوگرافی، اقلیمی، هیدرولوژیکی و کاربری اراضی با استفاده از روش تحلیل عاملی مهمترین عوامل موثر برجریانهای حداکثر، مساحت، زمان تمرکز، شیب آبراهه اصلی، ضریب گراولیوس، میانگین تراکم زهکشی و کاربری اراضی (جنگل) مناسب تشخیص داده شدند. براساس تحلیل خوشهای به روش وارد و عوامل موثر بر دبی پیک سیلاب ایستگاه ها به دو منطقه همگن تقسیم شدند، براساس مقایسه نتایج توزیعهای مختلف با استفاده از آزمون نکویی برازش توزیع waleby مناسب ترین توزیع شناخته شد. مقدار دبی لحظهای و دبی با دوره بازگشتهای مختلف با روشهای مورد نظر برآورد گردید، که با توجه به مقادیر خطا و ضریب همبستگی مدل خطی لگاریتمی به عنوان روشی مناسب انتخاب شد.

Keywords:

سیلاب منطقه ای , حوزه کرخه , easyfit , رگرسیون چندمتغیره