ارزیابی اثرات دامداری بر طرح صیانت در جنگل

یکی از اساسیترین الزامات در حیطه مدیریت جنگل، آگاهی از وضعیت گذشته و موجود جوامع وابسته به جنگل است. در واقع بهبود و اصلاح امور، گاهی مستلزم عملکرد بخشهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است. در جوامع امروزی به دلیل افزایش جمعیت جنگل نشین و حاشیه نشین و افزایش فشار به بهره برداری، فقر معیشتی جوامع محلی و نیاز آنها به بهره برداری از عرصه های جنگلی برای تامین سوخت و علوفه، فعالیت دامداری در عرصه های جنگلی بویژه در زیراشکوب (سایه انداز) درختان، تغییر کاربری اراضی جنگلی به زراعت دیم بی توجهی میشود. در طرح جنگلداری صیانت بین جمعیت حاضر در روستا و جنگل ارتباط مستقیم وجود دارد و میتوان گفت اهالی برای تامین نیازهای معیشتی خود به جنگل لطمه میزند. در روستای چیگو به دلیل وضعیت شیب زمینها فعالیتهای کشاورزی %3 از نیاز معیشت را برطرف میکند و روستانشینان جنگل به منظور تامین نیازهای معیشت خود به دامداری مشغولند. از طرفی با افزایش جمعیت و بیکاری افراد، تعداد افراد بیشتری به امر دامداری هر ساله روی می آورند. اذا بررسی اینکه این افزایش جمعیت چه تاثیری بر روی جنگل میگذارد بسیار ضروری است. در تحقیق پیش رو سعی شده است اثر جمعیت با وضعیت جنگل بررسی شود. از این رو کلیه عوامل تاثیرگزار در افزایش و کاهش جمعیت و اثر آنها بر روی جنگل با نرم افزار VENSIM و روش تفکر سیستمی بررسی شد. با افزایش تعداد دامدار تعداد دام نیز افزایش پیدا میکند. با افزایش تعداد دام وضعیت زیر اشکوب جنگل تحلیل رفته و همچنین میتوان گفت این امر باعث قطع زادآوری گونه های موجود در جنگل میشود.

Keywords:

چیگو , دام , صیانت , تفکر سیستمی