سیاوش کلبی - دکتری جنگلداری دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
پریسا مقدسی - کارشناس ارشد مهندسی جنگل دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

رسیدن به توسعه پایدار در هر زمینه ای بدون توجه به فرآیند آمایش سرزمین و ارزیابی توان اکولوژیکی در سطح محلی، منطقه ای یا ملی امکانپذیر نمیباشد یعنی شرط رسیدن به توسعه پایدار در هرگونه فعالیت و کاربریای این است که ابتدا توان اکولوژیکی سرزمین برای آن کاربری بررسی شود. باتوجه به اهمیتی که کشاورزی در توسعه اقتصادی- اجتماعی کشور دارد. لذا هدف از این مطالعه ارزیابی توان اکولوژیکی حوضه آبخیز بردخون با استفاده از GIS برای فعالیت کشاورزی میباشد. بدین منظور ابتدانقشه های شیب، جهت، ارتفاع، همدما، همباران، بافت خاک، عمق خاک، شرایط زهکشی خاک، میزان فرسایش و پوشش گیاهی تهیه شد. در مرحله بعد با رویهم گذاری این لایه ها در محیط نرم افزار Arc GIS 9.3واحدهای زیستمحیطی تولید شدند و در نهایت با مقایسه ویژگیهای هر واحد زیستمحیطی با مدل اکولوژیکی برای کشاورزی، پهنه های مناسب برای فعالیتهای کشاورزی مشخص شد.نتایج نشان داد به ترتیب 8/9، 6/1، 0/64، 0/11 و 0/32 درصد از سطح منطقه دارای توان طبقات دو، سه، چهار، پنج و شش هستند و 83/82 منطقه فاقد توان طبقه یک است.

توان اکولوژیکی، کشاورزی، GIS، بردخون