اهمیت شناخت پتانسیل های فیزیکی و زیستی مناطق حفاظت شده در راستای توسعه پایدار مطالعه موردی: استان همدان

انتخاب صحیح مناطق حفاظت شده به منظور حفظ پویایی و موجودیت گونه های گیاهی و جانوری این مناطق در راستای نیل به مفهوم توسعه پایدار ملزوم به شناخت پتانسیل پهنه های مختلف است. به منظور بررسی شاخصهای موثر بر تنوع زیستگاهی 12 منطقه حفاظتشده و شکارممنوع استان همدان، 8 شاخص فیزیکی و زیستی شامل شیب، جهت شیب، ارتفاع، شاخص تراکم پوشش گیاهی (NDVI)، شاخص تفاضل بهنجار آب (NDWI)، شاخص رطوبت مستخرج از مدل رقومی ارتفاعی (CTI)، زبری (Roughness) و دمای سطح زمین (LST) انتخاب گردید. ازآنجای که مناطق حفاظت شده باید معرف زیستگاه های پیرامونی خود باشند محدوده ی وسیع که تمام مناطق حفاظت شده استان را در برگیرد انتخاب و نقشه شاخصهای مذکور متناسب با آن محدود تهیه شد. مقادیر شاخصهای مربوطه بر اساس روش شکست طبیعی به 9 کلاس طبقه بندی مجدد و مقادیر موجود به ازای مناطق حفاظت شده مذکور استخراج گردید. از تعداد طبقات موجود و فراوانی پیکسلهای هر طبقه برای محاسبه شاخصهای تنوع استفاده شد. بهمنظور بررسی تنوع از شاخصهای تنوع شانون وینر و سیمپسون و به منظور محاسبه غنا از شاخصهای پابلو و مک اینتاش استفاده شد. بر اساس نتایج حاصل از یافته های این مطالعه از میان مناطق حفاظت شده استان همدان بیشترین تنوع را در شاخصهای زیستگاهی را منطقه حفاظت شده خانگرمرز و منطقه شکارممنوع الوند دارند. نتایج حاصل از این مطالعه در کنار آگاهی از وضعیت و اکولوژیک گونه های حیاتوحش موجود در مناطق میتواند کلیدی برای اجرای تصمیم های مدیریتی باشد.

Keywords:

مناطق حفاظت شده , تنوع زیستگاهی , شاخص های تنوع زیستی , همدان