مقایسه توانایی بازشناسی هیجان چهره در افراد ناشنوا ، کم شنوا و عادی

زمینه و هدف : هدف از پژوهش حاضر بررسی و مقایسه بازشناسی توانایی هیجانات در دانش آموزان عادی، نیمه شنوا وناشنوا 14 تا 20 ساله شهر مشهد می باشد. روش پژوهش: جهت انجام این پژوهش تعداد 105 نفر ، به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای (برحسب جنسیت و معلولیت ) از بین هر گروه 35 دانش آموز دختر و پسرعادی، ناشنوا و کم شنوا انتخاب شدند . پژوهش حاضر کاربردی و از نوع توصیفی پیمایشی می باشد. در این مطالعه نسخه ی تغییر یافته ی آزمون بازشناسی چهره ی بنتون استفاده شده است که شامل 28 گویه می باشد. زیرمقیاسهای این آزمون عبارتند از : غم، خشم، شادی و ترس و نمره ی کلی بازشناسی هیجانی فرد را ثبت می نماید .آلفای کرونباخ آزمون مورد نظر در پژوهش مظاهری و همکاران ( 1396 ) برابر با 0/89 گزارش شده است . یافته ها : یافته ها مبنی برآن می باشد که بین هیجان های دانش آموزان عادی ، ناشنوا و کم شنوا تفاوت معنادار آماری وجود دارد . بنابراین فرضیه اصلی تایید می گردد و می توان نتیجه گرفت هیجانات دانش آموزان ناشنوا و کم شنوا پایین تراز دانش آموزان عادی می باشد و تنها در مولفه شادی بین دانش آموزان عادی و کم شنوا تفاوت معنی داری ملاحظه نگردید . نتیجه گیری : به طور کلی نتایج این پژوهش همسو با نتایج سایر تحقیقات مش ابه بوده و می توان گفت که قابلیت این افراد در تشخیص حالت هیجان شادی می تواند به این علت باشد که درک و پردازش حالتهای هیجانی غم، خشم و ترس به مراتب مشکلتر از سایر هیجانات می باشد و اینگونه هیجانات نیاز به استفاده از بازنمایی های ذهنی بیشتری دارد.

Keywords:

بازشناسی هیجان , ناشنوا , کم شنوا