شناسایی مسیرهای ادعای منتهی به افزایش هزینه در پروژه هایDBF ایران با استفاده از رویکرد الگوسازی پویایی سیستم (مطالعه موردی: پروژه های مترو کلان شهر تهران)

اجرای پروژه های زیربنایی از جمله موارد مهم و حیاتی در رشد و توسعه اقتصادی کشورها به شمار می آید. ولی افزایش ادعا (Claim) در پروژه ها به دلیل عدم درک عوامل ایجاد کننده آن و هم چنین تاثیر عوامل آن بر یکدیگر، خصوصا در پروژه های زیرزمینی که دارای ناشناخته های زیادی هستند، با اهداف پروژه رابطه معکوس دارد. در این پژوهش که به شناسایی مسیرهای ادعایی منجر به افزایش هزینه در پروژه های مترو کلان شهر تهران به روش طرح و ساخت و تامین مالی (DBF) به عنوان مهم ترین پروژه های زیرزمینی می پردازد، پس از مطالعات کتابخانه ای و بررسی اسناد و مدارک، عوامل اصلی ادعا شناسایی شد. سپس با استفاده از روش پویایی سیستم (System Dynamic) تاثیر عوامل ایجاد ادعا بر یکدیگر مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت و در نهایت با توسعه الگوی پویایی سیستم، مهم ترین مسیرهای ادعایی منتهی به افزایش هزینه مشخص شد. نتایج پژوهش نشان داد، اهمیت هر ادعا در ارتباط با سایر ادعاها است و روابط علی و معلولی بین آن ها و مسیرهای ادعایی ایجاد شده ناشی از آن، نقش و اهمیت اصلی هر ادعا را نشان می دهد. از مهم ترین مسیرهای ادعایی، اشتباه در داده های تحویلی به پیمانکار و ادعای شرایط فیزیکی غیرقابل پیش بینی که مختص پروژه های زیرزمینی است.

Keywords:

ادعا , پروژه های زیرزمینی , پویایی سیستم , DBF