زهره هنرور - دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران کمیته پژوهشی دانشجویان، دانشکده علوم تغذیه و صنایع غذایی
مهدی فرهودی - دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، گروه علوم و صنایع غذایی، انستیتو تحقیقات تغذیه و صنایع غذایی کشور، دانشکده علوم تغذیه و صنایع غذایی

طی سال­های اخیر، با ظهور فناوری نانو و ورود آن به صنایع مختلف، به صورت چشمگیری پیشرفت­های آن در ابعاد مختلف مشاهده می­شود. صنعت بسته­بندی غذایی نیز یکی از این صنایع است که به دنبال تاثیر مناسب بکارگیری فناوری نانو بر بهبود ویژگی­های مختلف بسته بندی، با استقبال زیادی مواجه شده است. از طرفی نانوذرات به کار برده شده در بسته­بندی، ممکن است همانند سایر اجزای آن به شبکه غذایی مهاجرت و مشکلاتی را برای ایمنی ماده غذایی ایجاد کند. نگرانی عمده­ای که در به کارگیری فناوری نانو وجود دارد به اندازه کوچک نانوذرات مربوط می­شود. اندازه کوچک خیلی از نانو مواد، ویژگی­های فیزیکی و شیمیایی متفاوتی نسبت به ترکیبات شیمیایی مشابه با ایعاد میکرومتری ایجاد می­کند. امروزه دستیابی به پاسخ این سوال که چطور فرآیندهایی بر پایه نانومواد ممکن است بر سلامت انسان اثر بگذارند، دانش و مطالعه بیشتری را می­طلبد. در این مقاله، ضمن بیان مختصر اهمیت و کاربردهای فناوری نانو در بسته­بندی غذا، روش­هایی که به منظور تعیین ویژگی­های کمی و کیفی نانوذرات در جهت ارزیابی­های مربوط به مهاجرت و ایمنی آن­ها وجود دارد، بررسی می­شود. همچنین، به جنبه­های کلی مهاجرت نانو ذرات، روش­های اندازه­گیری مهاجرت و برخی قوانین مربوط به استفاده از فناوری نانو در حوزه بسته­بندی بررسی می­شوند.

نانوکامپوزیت, نانوذرات, مهاجرت, قوانین, بسته بندی غذا, روش های ارزیابی