اتصال سم افلاتوکسین M1 به باکتریهای لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و لاکتوباسیلوس پلانتارم در دوغ وسنجش آن به روش کمی سازی HPLC

مواد غذایی مختلف از جمله محصولات لبنی ممکن است با آفلاتوکسین آلوده باشند که حتی در مقادیر اندک تاثیرات مضر روی سلامت انسان و حیوانات دارند. تعداد محدودی پروبیوتیک به آفلاتوکسین های موجود در مواد غذایی و خوراکی متصل می شوند و یا آن را تجزیه می کنند. هدف از انجام این تحقیق بررسی اثر پروبیوتیک های لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و لاکتوباسیلوس پلانتارم و ترکیبی از آنها بر حذف یا اتصال با آفلاتوکسین M1 در محیط دوغ بود. در این تحقیق ، 72 گروه تیمار و شاهد در سه تکرار تهیه شد. گروهها عبارت بودند از گروه باکتری، L. acidophilus ، گروه باکتری L. plantarum و ترکیبی از این دو و نهایتا با یک گروه غیر باکتریایی به عنوان کنترل (به طور کلی 4 گروه). دوغ تهیه شده در دمای های مختلف (4، 21 و 37 درجه سانتیگراد) برای 2، 11 و 30 روز نگهداری شد. بالاترین میزان کنترل سم افلاتوکسین در محیط کشت دوغ مورد پژوهش تحت تاثیر فاکتور باکتری لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس + لاکتوباسیلوس پلانتاروم در محیط کشت دوغ صنعتی در همه دماهای مورد سنجش ودرتمامی روزها بود. پس از روز صفر در روزهای دوم (86/0±00/100)، یازدهم (27/1±00/100) و سی ام (60/0±00/100) نتایج حاصله همواره بالاترین میزان کنترل سم افلاتوکسین را نشان داد. نتایج دلالت بر امنیت غذایی بهتر در استفاده از دوغ صنعتی دارد.

Keywords:

آفلاتوکسین , دوغ , سم زدایی , لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس , لاکتوباسیلوس پلانتاروم