رحیم محمدزاده گرگرق - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم خاک، دانشگاه شهید چمران اهواز
مصطفی چرم
حسین معتمدی
شاهین اوستان

بیومس میکروبی توانایی بالقوه ای برای پالایش فلزات سنگین در محیط های آلوده به این فلزات دارد. در این پژوهش میزان تجمع زیستی کادمیوم و نیکل توسط سه باکتری Staphylococcus sp. ,Bacilluss sp. و Actinomycete sp. در خاک های آلوده به سطوح مختلف این فلزات بررسی شد. ابتدا باکتری های مقاوم از خاکی که به مدت طولانی (حدود ده سال) آلوده به فلزات سنگین بود جداسازی و شناسایی گردیدند. حداقل غلظت بازدارنده کادمیوم و نیکل نیز برای هر کدام از این باکتری ها تعیین شد. سپس باکتری ها به مدت 48 ساعت در دمای C 30 بر روی شیکرانکوباتور در محیط کشت مایع TSB کشت شده و 10 دقیقه با دور7500 سانتریفیوژ شده و مایع رویی جدا شده و باکتری های رسوب یافته با نسبت های 1، 3 و 5 گرم بر کیلوگرم به خاک اضافه شدند. اکتینومیست بیشترین مقاومت و باسیلوس کمترین مقاومت را به کادمیوم و نیکل نشان دادند. همچنین بیشترین و کمترین مقدار تجمع کادمیوم و نیکل در سطوح مختلف آلودگی بترتیب در سطح ppm400 برای اکتینومیست و ppm100 برای باسیوس مشاهده شد.

خاک، زیست پالایی، فلزات سنگین، باکتری