مرور نظاممند نقش موسسات مذهبی در مدیریت خطر بلایا

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 500

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ICHED09_097

تاریخ نمایه سازی: 30 شهریور 1398

Abstract:

زمینه و هدف: امروزه بر مدیریت بلایا بصورت جامعه محور به عنوان یک روش موثر تاکید زیادی میشود. از طرفی سازمانهای مذهبی از مهمترین اجزای جامعه هستند. آنها به منابعی دسترسی دارند که که برای کمک به سازمانهای دولتی در مدیریت بلایا حیاتی است. هدف این مطالعه مروری تجزیه وتحلیل مظالعات موجود و مرتبط با مشارکت موسسات مدهبی در مدیریت خطر بلایا و برای پی بردن به روشهای تاثیر این سازمانها در مدیریت بلایا میباشدروش کار: این مطالعه بر اساس گاید لاین پریزما انجام شد و پایگاه های اطلاعاتی ، ( ubMed, Web of cience (W copus, roquest, mbase و Google scholar از ابتدا تا آپریل 2018 مورد جستجو قرار گرفتند. کلمات کلیدی استفاده شده برای این جستجو religious institution , disaster management و معادلهای آنها بودند که از پایگاه های Mesh، mtreeا و مقالات مرتبط استخراج شدند.یافته ها: در مرحله اولیه جستجو تعداد 16737 مقاله در پایگاه های داده ذکرشده یافت شد. پس از حذف موارد تکراری تعداد 10453 مقاله از لحاظ عنوان و چکیده بررسی گردید. از این تعداد 92 مقاله بصورت کامل مورد مطالعه قرار گرفت در مرحله نهایی این مرور نظاممند 22 مقاله وارد مطالعه شد که این مقالات برای یافتن پاسخ سوالات پژوهش مورد تجزیه وتحلیل تماتیک قرار گرفتند. پس از تحلیل تماتیک 11 تم استخراج شد: پتانسیل موسسات مذهبی برای مدیریت بلایا، اقدامات مرحله آمادگی، مرحله پاسخ و بهبودی، سرمایه اجتماعی، مشارکت تمام ذی نفعان، مشارکت و همکاری حرفه های سلامت روان با لیدرهای موسسات مذهبی، سازمانهای مذهبی به عنوان یک مرکز اورزانس، یکپارچگی پیامها و اطلاعات، پناهگاه های موسسات مذهبی، اجرای همزمان رویکرد قدیم و جدید برای مقابله با بلایا و موانع و مشکلات.نتیجه گیری: موسسات مذهبی یک پتانسیل بزرگ در مدیریت بلابا دارند و میتوانند یک نقش حیاتی ایفا کنند. آنها اغلب در فازهای پاسخ و بهبودی بلایا مشارکت میکنند. هرچند این مشارکت بسیار ارزشمند است اما پتانسیل بزرگ آنها باید در مراحل آمادگی کاهش آسیب نیز بکارگیری شود. هماهنگی و همکاری تمام دی نفعان برای این کار الزامی است

Keywords:

Authors

رحیم علی شیخی

دانشجوی دکتری تخصصی سلامت در بلایا و فوریتها، گروه سلامت در بلایا و فوریتها، دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران

سیدحسام سیدین

دکتری تخصصی مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، دانشیار، گروه سامت در بلایا و فوریتها، دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران

قادر غنی زاده

استاد تمام، گروه مدیریت نظام سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی بقیهاالله، تهران، ایران

کتایون جهانگیری

دکتری تخصصی مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، دانشیار، گروه سلامت در بلایا و فوریتها، دانشکده بهداشت و ایمنی،دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران