حاکمیت خطر بلایا در ایران: تحلیل سند

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 917

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ICHED09_100

تاریخ نمایه سازی: 30 شهریور 1398

Abstract:

زمینه و هدف:حاکمیت در نظام سلامت چند سطحی و دارای ابعاد سیاسی، اقتصادی، قانونی است که مشارکت فراگیر طیف وسیع بازیگران، بخش خصوصی، جامعه مدنی و سرمایه گذاران مراقبت بهداشتی را با مکانیسم پاسخگویی موثر و شفاف تنظیم میکند. حاکمیت خطر بلایا چارچوب تحلیلی جهت بررسی ظرفیت حاکمیت سازمانی در تحولات موقعیتی و اقلیمی است و از اولویتهای سند سندای در راستای سیاست کاهش خطر بلایا صندوق توسعه سازمان ملل متحد است. این مطالعه باهدف تحلیل اسناد بالادستی در خصوص شناسایی وضعیت موجود اسناد حاکمیت خطر بلایا در ایران انجام شده است.روش کار: این تحقیق قسمت اول مطالعه سه مرحلهای و به صورت کیفی و به شیوه تحلیل سند انجامشده است. بازیابی اسناد از طریق مراجعه حضوری، درخواست از دبیرخانه و بایگانی، درگاه اینترنتی رسمی انجام شد. داده ها از مهر 1396 تاخرداد 1397 جمع آوری شده است. حیطه پژوهش شامل: قوانین، سیاستها، برنامه ها و دستورالعملهای کشوری و تحلیل اسناد به روش تحلیل محتوی مضمون بود.یافته ها: 102 سند مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. 12 سند در حوزه پاسخگویی، 7 سند در حوزه مشارکت، 15 سند در حوزه اشتراک دانش، 20 سند در حوزه توسعه پایدار، 19 سند در حوزه مدیریت خطر یکپارچه مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.نتیجه گیری: چالش اصلی حاکمیت خوب در ایران مولفه هایی از فرهنگ سیاسی میباشد که مانع از تحقق آن شاخصها میشوند. نقطه عطف کاهش خطر بلایا در سطح دولت مرکزی در مورد چگونگی بهبود رهبری، شفافیت، اشتراک گذاری اطلاعات خطر، مشارکت ذینفعان، آگاهی عمومی، تشویق و اقدام بر بازخورد ذینفعان و نقش آفرینان در حاکمیت خطر است. مهمترین دلیل ضعف چتر حاکمیتی خطر بلایا در کشور وجود خلاء قانونی در مدیریت خطر و اشکال در شفاف سازی مستندات، جایگاه و سلسه مراتب سازمانهای دولتی و غیردولتی، نظامی و انتظامی، مشکلات اجرایی و کمبود امکانات در چهار مرحله چرخه مدیریت بحران، ناهماهنگی سازمانها و تشکلهای مردمنهاد، تمرکز زیاد بر مرحله پاسخ، امداد و نجات و عدم اهمیت و تمرکز بر مراحل قبل از بلایا نظیر پیشگیری و کاهش آسیب و بی اعتمادی مردم به بعضی سازمانها است.

Authors

مهدی صفری

دانشجوی دکتری تخصصی سلامت در بلایا و فوریتها، گروه سامت در بلایا و فوریتها، دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران

سیدحسام سیدین

دکتری تخصصی مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، دانشیار، گروه سامت در بلایا و فوریتها، دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران

کتایون جهانگیری

دکتری تخصصی مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، دانشیار، گروه سلامت در بلایا و فوریتها، دانشکده بهداشت و ایمنی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران