مولفههای مرتبط با حیطه عملکردی و سیاست گذاری نظام سلامت جمهوری اسلامی ایران در توافق نامه تغییر اقلیم پاریس

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 515

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ICHED09_119

تاریخ نمایه سازی: 30 شهریور 1398

Abstract:

مقدمه: تمرکز بر سلامت انسان در سیاست گذاریهای مربوط به تغییر اقلیم، تضمین کننده سلامت عمومی میباشد. توافقنامه تغییر اقلیم پاریس نه تنها یک معاهده اقلیمی است که به موجب آن کشورها متعهد به یک معاهده سلامت عمومی نیز میشوند. این توافقنامه ارکان مهمی را در راستای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای )Mitigation( و افزایش سازگاری )Adaptation( مطرح کرده است. هدف این مطالعه ارائه چارچوبی شواهد محور برای سیاست گذاریهای نظام سلامت در خصوص کاهش اثرات ناسازگار سلامتی و همچنین بالا بردن تاب آوری نظام سلامت در این خصوص بوده است.روش کار: با بکارگیری تکنیک دلفی در کار گروهی متشکل از 23 صاحبنظر در زمینه سلامت و تغییر اقلیم در سطوح اجرایی وزارت بهداشت و آکادمیک، 80 مولفه مرتبط با حیطه عملکردی و سیاست گذاری نظام سلامت جمهوری اسلامی ایران از توافقنامه تغییر اقلیم پاریس استخراج شد. نمونهگیری بصورت هدفمند ) urposeful sampling( و گلوله برفی ) nowball sampling( بوده است. مولفه ها در 9 طبقه شامل کاهش انتشار گازهای گلخانه ای؛ ظرفیت سازی؛ حمایت و پشتیبانی؛ توسعه و انتقال فناوری؛ امور مالی؛ ارزشیابی و مانیتورینگ؛ آموزش و پژوهش؛ ارائه گزارشات و اشتراک اطلاعات؛ و مولفه ها برای عموم معرفی گردید.یافته ها: مهمترین مصادیق پیاده سازی ارکان توافق نامه تغییر اقلیم پاریس در نظام سلامت ایران شامل مشارکت در تدوین استراتژیهای کاهش انتشار و سازگاری؛ شناسایی گروههای آسیبپذیر؛ ارزیابی آسیبپذیری؛ افزایش ظرفیت ارائه خدمات در وقایع حدی؛ بکارگیری سیستمهای هشدار اولیه؛ بکارگیری فناوریهای نوین جهت افزایش سازگاری؛ ارزشیابی اثربخشی مداخلات سازگاری؛ جلب حمایتهای مالی؛ تقویت پژوهش و انتقال دانش علمی مرتبط؛ افزایش دانش و مهارت کارکنان؛ و افزایش آگاهی عمومی میباشد.نتیجه گیری: به منظور تدوین برنامههای موثر در خصوص کنترل اثرات سلامتی تغییر اقلیم نیاز به سیاست گذاری سلامت شواهد محور میباشد. ترجمان و بومی سازی مفاد سیاستی خرد و کلان توافقنامه پاریس بر مبنای ساختار سیاسی نظام سلامت ایران، میتواند فراهم کننده زمینه لازم برای اقدامات بعدی در راستای ظرفیتسازی و بالا بردن تابآوری نظام سلامت، انجام مداخلات سازگاری، ارزشیابی مداخلات و تعیین موانع و تسهیل گرهای ایجاد سازگاری و کاهش اثرات سوء سلامتی ناشی از تغییر اقلیم باشد.

Keywords:

تغییر اقلیم , توافقنامه پاریس , کاهش انتشار گازهای گلخانه ای , سازگاری , نظام سلامت

Authors

سیده عارفه موسوی

دانشجوی دکتری تخصصی سلامت در بلایا و فوریتها، دپارتمان سلامت در حوادث و بلایا، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران؛

علی اردلان

دانشیار گروه سلامت در حوادث و بلایا، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

امیرحسین تکیان

دانشیار گروه سیاستگذاری سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

عباس استادتقی زاده

استادیار و مدیر گروه سلامت در حوادث و بلایا، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران