مروری بر حمایت روانی اجتماعی پس از حوادث و بلایا

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 574

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ICHED09_159

تاریخ نمایه سازی: 30 شهریور 1398

Abstract:

زمینه و هدف: حوادث طبیعی به علت ابعاد گسترده و پیامدهایی که بر ساخت زندگی بشر میگذارند اهمیت خاصی دارند. بلایا و سوانح طبیعی میتوانند تاثیر عظیمی بر جوامع و انسانها بگذارند که این تاثیر اغلب منفی میباشد. بلایا در نتیجه تغییرات محیطی ناگهانی و قرار دادن مردم در موقعیتی که شاهد آسیب یا مرگ اعضای خانواده خود میشوند منجر به استرس، اضطراب و ترس شده و به نوبه خود باعث مشکلات جسمی و روانی میشوند. در این میان اثرات کوتاهمدت و بلند مدتی که بلایا بر سلامت روان افراد دارند نسبت به پیامدهای جسمی آن کمتر موردتوجه قرارگرفته است.روش کار: مطالعه مروری حاضر با جستجوی کلیدواژه ها‎ در فاصله زمانی 2010 الی 2019 در بانکهای اطلاعاتی ubMed, copus, roquest, ID, Iran Medex, cience Direct, Google cholar انجام گردید.یافته ها: اغلب مطالعات انجامشده بر بروز مشکلات سلامت روان و درصد شیوع انواع اختلالات روانی پس از حوادث و بلایا تمرکز کرده اند و تنها مطالعات اندکی حمایت روانی اجتماعی بعد از بلایا و تعیین کننده های آن را موردبررسی قرار دادهاند. آنچه روشن است ارائه حمایت روانی اجتماعی موثر و سازمان یافته پس از بلایا میتواند به افراد و جوامع کمک کند تا با پیامدهای منفی بلایا مقابله کنند و لزوم حمایت روانی اجتماعی پس از بلایا تاییدشده است. استفاده از گایدلاینها و استانداردهای بین المللی و ابزارهای حمایتی تهیه شده توسط سایرین جهت پیشبرد برنامه حمایت روانی اجتماعی پس از بلایا میتواند مفید باشد. توصیه میشود طی مطالعات آتی عوامل موفقیت و موانع اجرای برنامه های موجود شناسایی شود.نتیجه گیری: برنامه های حمایت روانی اجتماعی پس از بلایا بایست با توجه به نیازهای جامعه برای تمامی افراد تحت تاثیر حوادث اجراشده و مورد ارزیابی کیفی قرار گیرد تا دانش به دست آمده از شناسایی فاکتورهای کمک کننده و موانع موجود در مدیریت بلایای آینده نیز استفاده شود.

Authors

مرضیه آوازه

گروه پرستاری، واحد کلیبر، دانشگاه آزاد اسلامی، کلیبر، آذربایجان شرقی، ایران

نصیب بابایی

گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایران