سیل و احتمال شیوع بیماریهای واگیر و اقدامات راهبردی پیشگیری: مطالعه مروری

زمینه و هدف: از نظر موقعیت طبیعی بیش از یک سوم بلایای طبیعی در قاره آسیا روی میدهد پس از چین، هند و بنگلادش، کشور ایران بیشترین بلایای طبیعی را متحمل شده است. سیل حدود 40 درصد از همه بلایای طبیعی در سراسر جهان را تشکیل میدهد. حدود 20درصد خسارات و تلفات وقوع یافته در ایران نیز مربوط به سیل است و آمارهای موجود بیانگر این است که تنها بین مهرومومهای 1331 تا 1381 بالغ بر 3700 مورد سیل ویرانگر در کشور اتفاق افتاده است.روش کار: مطالعه مروری با استفاده از پایگاه داده های IranMedex ،,Magiran ،ubMed ،copus ،Medline و مقالات WH و مطالعات کتابخانه ای در بازه زمانی 2000 تا 2018 انجام شد.یافته ها: سیلاب میتواند تاثیرات وسیعی روی مسائل بهداشتی جامعه درگیر سیل داشته باشد. پس از وقوع سیل به دلیل تغییر در ساختار اکوسیستم منطقه و در نتیجه رشد برخی میکروارگانیسمها، آلودگی آب و غذا و خروج خزندگان و جوندگان و حشرات از لانه هایشان، عدم دفع بهداشتی زباله ها، عدم دسترسی به امکانات بهداشتی کافی و مناسب و سوءتغذیه، هفته ها و ماه ها پس از سیلاب خطر ابتلا به بیماریهای عفونی وجود دارد. ازجمله بیماریهای عفونی: عفونتهای دستگاه گوارش، تب تیفوئید، وبا، هپاتیت A، لپوسپیروزیس، مالاریا و تب دنگی، زخمهای عفونی، درماتیت، بیماریهای چشم مثل کونژکتیویت، بیماریهای گوش و... میباشد.نتیجه گیری: با برنامهریزی و ایجاد امکانات و آموزش میتوان از بدتر شدن فاجعه سیل و بحران کم کرد. در این راستا عملکرد قوی وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی و اطلاع رسانی در مورد بیماریهای شایع قابل انتقال پس از سیل و علائم بیماریها و راه های انتقال و روشهای پیشگیری از طریق رسانه های اجتماعی ازجمله صداوسیما و دایر کردن مراکز بهداشتی درمانی پاسخگو و ایجاد سیستم نظارتی و انجام واکسیناسیون ضروری ازجمله تتانوس میتوان آسیب پذیری افراد جامعه را به بیماریهای عفونی پس از سیل کاهش داد.

Keywords:

سیل , بیماریهای واگیر , اقدامات راهبردی , پیشگیری