بررسی نقش سرمایه اجتماعی بر شکل گیری توسعه پایدار در حمل و نقل عمومی شهر تهران(مطالعه موردی اتوبوسرانی شهر تهران)

هدف ازپژوهش حاضر بررسی نقش سرمایه اجتماعی بر شکل گیری توسعه پایدار در حمل و نقل عمومی شهر تهران میباشد.پژوهش به لحاظ زمانی ازنوع مقطعی وازنوع پژوهش های توصیفی-پیمایشی می باشد،روش تحقیق از نوع روشهای علی می باشد.جامعه آماری این تحقیق کلیه مسافرانی است که روزانه از خطوطBRTاتوبوسرانی شهرداری تهران در سال 1398 استفاده می کنند، می باشد. نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای تصادفی بوده است که تعدادنمونه جامعه آماری 390 نفر بوده است.ابزار سنجش متغییر ها پرسشنامه بوده است.اعتبار پرسشنامه از انواع صوری ،محتوایی وهمچنین پایایی پرسشنامه از آلفای کرونباخ وKMOمورد بهره برداری قرار گرفت ، که پرسشنامه دارای پایایی بوده است جهت تحلیل پژوهش از آمارهای توصیفی،رگرسیون همزمان ،آزمون همبستگی پیرسون استفاده شده است.یافته های این تحقیق نشان می دهد که سرمایه اجتماعی بر توسعه پایدار شهری تاثیر مثبت و معناداری دارد.همچنین ابعاد اعتماد اجتماعی و مشارکت اجتماعی از مولفه سرمایه اجتماعی تاثیر مثبت و مستقیم بر توسعه پایدارحمل ونقل داشته ولی بعد شبکه و روابط اجتماعی تاثیر معناداری بر توسعه پایدار حمل ونقل نداشته است.

Keywords:

توسعه پایدار , سرمایه اجتماعی , حمل و نقل شهری , اتوبوسرانی تهران