رویکرد مشارکتی با تاکید بر روش تدریس های فعال برنامه درسی و نقش آن در تعلیم و تربیت نوین

مقاله حاضر، با هدف معرفی رویکرد مشارکتی در برنامه درسی به عنوان روش های فعال و نقش آن در تعلیم و تربیت نوین می باشد. این مقاله با روش گردآوری و توصیف همراه با تحلیل که از کتابها، تحقیقات پیشین ومجلات و اینترنت که دیدگاه های صاحب نظران و پژوهش گران می باشد استفاده شده است. نگارندگان توانسته اند روش های مهم در رویکرد مشارکتی را که امروزه کارایی و کاربرد زیاد در نظام های آموزشی جهان اجرا می شود را معرفی نمایند و عبارتند از:روش تدریس های بحث گروهی، حل مساله،پروژه محوری، همیاری و بارش مغزی و همچنین دیدگاه فلسفی پراگماتیسم را مطرح نمایند و اهداف رویکرد مشارکتی را از دیدگاه صاحبنظران بیان نمایند. نتایجی که به عمل آمد شامل روش تدریس های مشارکتی برای ایجاد انعطاف لازم در حین تدریس و تعامل و تماس شاگردان با هم قایل است و باعث افزایش تعامل و تبادل اطلاعات و دانستنی های میاندانش آموزان می گردد و برای رسیدن به جامعه مطلوب که افراد آن به سرنوشت خود حاکم باشند و با هم زیستن، مشارکت، مسئولیت پذیری و توسعه همه جانبه هدف اصلی باشد و کمتر شاهد آسیب های اجتماعی باشیم و باید در نهاد آموزش و پرورش تحولی ایجاد شود و این تحول با بکارگیری روش های مفید مشارکت دانش آموزان در آموزش است.

Keywords:

رویکرد مشارکتی , روش تدریس های فعال , دانش آموزان , آموزش و پرورش