تاثیر درمان مبتنی بر تعهد در خودتنظیمی و خودکارآمدی مادران دارای کودکان بیش فعالی
Publish place: Conference on Knowledge and Technology of Psychology, Educational Sciences and Sociology of Iran
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 414
This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
OSCONF03_210
تاریخ نمایه سازی: 31 شهریور 1398
Abstract:
هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در خودتنظیمی و خودکارآمدی مادران دارای کودکان با اختلال نقص توجه و بیش فعالی بود. طرح این پژوهش از نوع پیش آزمون پس آزمون دوگروهی می باشد، جامعه آماری این پژوهش را تمامی مادران دارای کودکان با اختلال نقص توجه بیش فعالی مراجعه کننده به مراکز مشاوره منطقه 13 تهران در نیمه دوم سال 1395 بودند، از میان جامعه پژوهش، نمونه ای به تعداد 40 نفر به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل جایگزین گردیدند. در بدو ورود مادران به درمان و در پایان آموزش، از پرسشنامه های مقیاس خودکارآمدی عمومی شرر و خودتنظیمی بوفارد جهت گردآوری اطلاعات استفاده گردید. اطلاعات گردآوری شده با استفاده آمار توصیفی استنباطی شامل تحلیل کوواریانس با نرمافزار آماری SPSS نسخه 22 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. نتایج تجزیه وتحلیل داده ها نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد تاثیر معناداری در بهبود خودتنظیمی و خودکارآمدی مادران دارای کودکان با اختلال نقص توجه و بیش فعالی دارا می باشد. با توجه به اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد خودکارآمدی و خودتنظیمی مادران دارای کودکان با اختلال نقص توجه و بیش فعالی پیشنهاد می شود که از این مداخله به طور گسترده در مداخلات و آموزش های مربوط به مادران دارای کودکان با اختلال نقص توجه و بیش فعالی استفاده شود.
Keywords:
اختلال نقص توجه و بیش فعالی , خودتنظیمی , خودکارآمدی , مادران , درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد , کودکان.
Authors
مریم تفنگچی
دانشجوی دکتری روانشناسی عمومی، واحد خوراسگان، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران