معیارهای مکان گزینی پادگان های نظامی با در نظر گرفتن جنبه های پدافند غیرعامل

مکانیابی تاسیسات مهم مانند پادگانها و مراکز حساس نظامی در صورتیکه براساس مطالعات مکانیابی و مبانی آمایش سرزمین و بویژه آمایش دفاعی انجام گیرد, بصورت طبیعی نقش موثری در پدافندغیرعامل خواهدداشت. یافتن مکان مناسب جهت استقرار مراکزنظامی که کمترین آسیب پذیری در مقابل عوامل تهدید را داشته باشد، لازم است علاوه بر دارا بودن شرایط عمومی مکانیابی، شرایط اختصاصی پدافندغیرعامل نیز در آن رعایت تا کمترین آسیب پذیری در مقابل تهدیدات بالقوه و بالفعل دشمن را داشته باشد. از اینرو ، توجه به الزامات دفاعی، امنیتی و نظامی از اهمیت بالایی برخوردار است. فرآیند مکانیابی یک فرآیند پیچیده بوده که در آن طیف وسیعی از معیارها برای یک کاربرد خاص در نظر گرفته میشود. در حال حاضر برخی از مراکزنظامی از قبیل پادگانها که در زمان احداث در خارج از محدوده شهری قرار داشته اند طی چند دهه گذشته با گسترش شهرها ، در حریم شهرها واقع شده، که این امر بخودی خود تهدیدی جدی در ایفای صحیح ماموریتهای محوله محسوب میگردد، لذا ضرورت انتقال سریعتر آنها با توجه به اصول آمایش سرزمین به مناطق دیگر احساس میشود. در انتخاب مکان مناسب اینگونه مراکز، ملاحظات پدافندغیرعامل امری بسیار ضروریست از اینرو مکانیابی بهینه به منظور حفظ تاسیسات و بالابردن توان عملیاتی وتاکتیکی در زمان و مکان ، اجتناب ناپذیر میباشد. بهره گیری از اصول پدافندغیرعامل در مکانیابی اینگونه مراکز کارایی آنها را بالا برده و علاوه بر آن بسیاری از نقاط ضعف نظامی ناشی از محدودیتهای مالی و تکنولوژیکی را با بکارگیری عوامل محیط طبیعی و منطقه ای ،کاهش میدهد.

Keywords:

مکان گزینی , پادگان های نظامی , پدافند غیرعامل , بحران