ایمان مباشرپور - پژوهشگاه مواد و انرژی، کرج
اسماعیل صلاحی - پژوهشگاه مواد و انرژی، کرج
هادی برزگر بفروئی - دانشگاه تربیت مدرس تهران
محسن ابراهیمی - پژوهشگاه مواد و انرژی، کرج

حضور فلزات سنگین در پسماند و فاضلاب های روان یکی از مشکلات اساسی است که باعث بروز مشکلات شده و بر روی سلامتی انسان، جانداران موجود در آن اقلیم و گیاهان تاثیر می گذارد. حذف فلزات سنگین به وسیله فرآیند جذب و رسوب دهی به عنوان سازوکارهای عمومی کاهش آسیب ناشی از فلزات سنگین مورد توجه است. در این پژوهش امکان ارزیابی حذف یون Cu2+  از محلول های آبی به وسیله نانو کامپوزیت گاما آلومینا-نانو لوله کربنی از دیدگاه ترمودینامیکی بررسی شد. نتایج نشان داد که اطلاعات تعادلی جذب به دست آمده، از مدل فرندلیش بهتر از مدل های لانگمیر و DKR پیروی می کنند و بیشینه ظرفیت جذب به دست آمده به وسیله مدل تک دمای جذب فرندلیش برابر با 17/20 میلی گرم بر گرم است. عامل های گوناگون ترمودینامیک، چون ∆G° ،∆H° و ∆S° محاسبه شد. عامل های ترمودینامیکی اندازه گیری شده در سیستم جذب در نظر گرفته شده، نشان داد که فرآیند جذب به صورت طبیعی خودبخود و گرماگیر می باشد.  

نانو کامپوزیت, گاما آلومینا, نانو لوله کربنی, +Cu2, حذف, ایزوترم جذب