تهیه و بررسی نانوالیاف کتیرا-ژلاتین در سامانه های دارورسانی ضدباکتریایی

فرضیه: از میان سامانه های مختلف دارورسانی، نانوالیاف پلیمری به عنوان حامل مناسب دارو در مطالعات گذشته استفاده شده اند. سرعت و سازوکار رهایش دارو از نانوالیاف پلیمری را می توان با تغییر غلظت پلیمر، اندازه و شکل نانوالیاف کنترل کرد. در پژوهش حاضر، سامانه دارورسانی با استفاده از پلیمرهای طبیعی کتیرا و ژلاتین برای رهایش کنترل شده داروی ایمی پنم-سیلاستاتین در کاربردهای ضدباکتریایی تهیه شد.روش ها: قطر و شکل شناسی نانوالیاف با میکروسکوپی الکترونی پویشی (SEM) و خواص فیزیکی شیمیایی نانوالیاف با طیف سنجی زیرقرمز تبدیل فوریه (FTIR) بررسی و تحلیل شد. رهایش برون تنی داروی ایمی پنم-سیلاستاتین با طیف سنجی فرابنفش (UV) بررسی شد. آزمون سمیت سلولی (MTT) با استفاده از سلول (NCBI C161)و L929 و روش استخراج روی نانوالیاف با دارو و بدون آن انجام شد. فعالیت ضدباکتریایی نانوالیاف در برابر باکتری های اشرشیا کلی و استافیلوکوکوس اورئوس مطالعه شد.یافته ها:  نانوالیاف با نسبت 80 به 20 درصد کتیرا به ژلاتین برای بررسی بیشتر انتخاب شدند. نتایج  نشان داد، قطر نانوالیاف با دارو و بدون آن به ترتیب در محدوده 100 و nm 200 بوده و دارو با نانوالیاف هیچ بر هم کنش شیمیایی نداشته است. نیم رخ رهایش دارو از نانوالیاف، آزادسازی %82 دارو را طی h 120 نشان داد. نتایج آزمون سمیت سلولی نشان داد، نانوالیاف بدون دارو هیچ اثر سمی نداشته اند. زنده مانی سلول در نانوالیاف بارگذاری شده با دارو نیز پس از 5 روز حدود %91 بوده است. به طور کلی این مطالعه تایید کرد، نانوالیاف تهیه شده می توانند به عنوان حامل مناسبی برای رساندن عامل ضدباکتریایی، به ویژه در برابر باکتری های گرم منفی بدون اثر سمیت سلولی استفاده شوند.

Keywords:

نانوالیاف , کتیرا , ژلاتین , ایمی پنم-سیلاستاتین , سامانه دارورسانی