بررسی تداخل همزیستی لاروهای پشه ی شکارگر Aphidoletes aphidimyza Rondani روی شته ی جالیز، Aphis gossypii Glover

یکی از معیارهای مهم برای ارزیابی دشمنان طبیعی بررسی تداخل همزیستی آنها می باشد. برای مطالعه ی این ویژگی رفتاری، تاثیر تراکم های مختلف لارو پشه شکارگر Aphidoletes aphidimyza Rondani روی قدرت جستجوگری آن با تغذیه از شته ی جالیز (Aphis gossypii Glover) مورد بررسی قرار گرفت. برای انجام آزمایش تعداد 100 عدد از پوره های سن سوم شته ی جالیز روی دیسک برگی خیار (قطر چهار سانتیمتر) به ظرف پتری پلاستیکی (قطر شش سانتیمتر) منتقل شد. سپس تراکم های 1، 2، 4، 6 و 8 عددی از لاروهای 24 ساعته ی پشه شکارگر به داخل هر ظرف رهاسازی شد. آزمایش برای هر تراکم لارو شکارگر در 10 تکرار انجام شد. بعد از گذشت 24 ساعت، تعداد شته های خورده شده شمارش و ثبت شد. بر اساس نتایج به دست آمده، افزایش معنی داری در تعداد طعمه ی مصرف شده با افزایش تراکم لارو پشه ی شکارگر مشاهده شد. قدرت جستجوی لارو شکارگر بین 0/623 تا 0/1805 بر ساعت محاسبه شد که بیشترین و کمترین مقدار آن به ترتیب در تراکم های 1 و 8 به دست آمد. شیب خط رگرسیون یا ضریب تداخل برای لارو شکارگر 0/4833- محاسبه شد که نشان دهنده ی بروز تداخل همزیستی بین لاروهای پشه ی شکارگر است.

Keywords:

, Aphidoletes aphidimyza , شته ی جالیز , تداخل همزیستی , قدرت جستجوگری