شناسایی عوامل موثر بر آگاهی کشاورزان از عملیات کشاورزی پایدار در روستای شهسوار شهرستان هریس

امروزه رشد روزافزون جمعیت، موجب نیاز بیشتر بشر به مواد غذایی گردیده که این عامل موجب گسترش تولیدات کشاورزی و تاثیرات سوء بر خاک و منابع پایه شده است. ا ستفاده از کود و سموم دفع آفات علاوه بر آلوده سازی خاک و منابع آب های سطحی و زیرزمینی، باعث فرسایش ژنتیکی و انقراض گونه های جانوری و گیاهی نیز می شود. در این راستا آگاهی تولید کنندگان نسبت به عملیات کشاورزی پایدار اولین قدم در زمینه برنامه ریزی و حرکت به سمت پایداری می باشد. هدف مطالعه حاضر شناسایی و سنجش عوامل موثر بر سطح آگاهی کشاورزان سرپرست خانوار نسبت به عملیات کشاورزی پایدار در دهستان شهسوار می باشد. داده ها و اطلاعات مورد نیاز از طریق پیمایش های میدانی، با طراحی و تکمیل پرسشنامه به روش سرشماری از 82 کشاورز در روستای شهسوار، در سال 1391 جمع آوری شده است. برای تعیین پایایی سوالات پرسشنامه، ضریب آلفای کرونباخ 0/89 به دست آمد. برای بررسی عوامل موثر بر سطح آگاهی تولید کنندگان، از مدل رگرسیون مرکب خطی که به روش حداقل مربعات معمولی برآورد شده است، استفاده شد. نتایج مطالعه نشان داد که اکثریت افراد آگاهی متوسطی به عملیات کشاورزی پایدار دارند. بر اساس نتایج مدل رگرسیونی، عواملی نظیر میزان وام، سابقه ی کشت، داشتن مشاغل غیر کشاورزی، مالکیت شخصی زمین، سرمایه گذاری در حفاظت کیفیت زمین، تعداد سفر به نزدیکترین شهر و میزان مشارکت با سازمان ها و نهادها رابطه مثبت و عامل تحصیلات رابطه ی منفی و معنی داری با سطح آگاهی افراد نسبت به عملیات کشاورزی پایدار دارد که حدود 52 درصد از تغییرات آگاهی افراد به عملیات کشاورزی پایدار را تبیین می کنند.

Keywords:

سطح آگاهی , شهسوار , عملیات کشاورزی پایدار , مدل رگرسیون مرکب خط