تاثیر پلی آمین ها بر شاخص های اندازه گیری گیاه استویا ربائودیانا (Stevia rebaudiana Bertoni) در شرایط درون شیشه ای

امروزه تولید متابولیت های ثانویه گیاهان با توجه به افزایش گرایش مردم به مصرف داروهای گیاهی یکی از اهداف اصلی در کشت بافت است. گیاه Stevia rebaudiana Bertoni از جمله گیاهان دارویی مهمی است که به دلیل داشتن گلیکوزیدهای استویول به عنوان شیرین کننده مصنوعی استفاده می شود. در این راستا به منظور ارزیابی اثر پلی آمین ها بر میزان فلاونوئید و سایر شاخص های اندازه گیری گیاه استویا، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل پوترسین و اسپرمیدین هرکدام در 5 سطح (0، 50، 100، 200، 400 ماکرومولار) بودند. نتایج نشان داد که بیشترین میزان کلروفیل در محیط MS حاوی ترکیب تیماری 400 ماکرومولار پوترسین + 50 ماکرومولار اسپرمیدین حاصل شد. بیشترین غلظت فلاونوئید در طول موج 270 نانومتر مربوط به ترکیب های تیماری 50 ماکرومولار پوترسین + 100 ماکرومولار اسپرمیدین و 50 ماکرومولار پوترسین + 400 ماکرومولار اسپرمیدین بود و بیشترین غلظت فلاونوئید در طول موج 300 نانومتر در محیط MS حاوی 50 ماکرومولار پوترسین + 100 ماکرومولار اسپرمیدین بود و بیشترین غلظت فلاونوئید در طول موج 300 نانومتر در محیط MS حاوی 50 ماکرومولار پوترسین + 100 ماکرومولار اسپرمیدین مشاهده شد. همچنین تیمار 400 ماکرومولار پوترسین به تنهایی باعث افزایش تعداد برگ گردید.

Keywords:

پوترسین , اسپرمیدین , میزان کلروفیل , فلاونوئید , تعداد برگ