شناسایی معیارهای اثربخشی برنامه های آموزش الکترونیکی درس کار و فناوری از دیدگاه صاحب نظران

هدف پژوهش حاضر، شناسایی معیارهای اثربخشی برنامه های آموزش الکترونیکی درس کار و فناوری از دیدگاه صاحبنظران میباشد. که رویکرد پژوهش کیفی و از روش نظریه زمینه ای اشتراوس و کوربین (1994) استفاده شده است. جامعه پژوهش صاحب نظران حوزه آموزش و برنامه ریزی فناوری های نوین و درس کار و فناوری می باشند که به صورت هدفمند تعداد 18 نفر از آن ها به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تکنیک مقوله بندی باز، محوری و گزینشی استفاده شد. براساس نتایج به دست آمده یک چارچوب اثربخشی ماتریسی از عوامل زمینه ای، علی، بازدارنده، راهبردها و پیامدها شکل گرفت. بدین صورت که تدوین چارچوب اثربخشی برنامه های آموزش الکترونیکی به عنوان مضمون فراگیر شامل عوامل مذکور بودند. هر یک از این دسته ها خود دارای ابعاد گوناگونی در مضامین پایه می باشند. بدیهی است که یافته های این پژوهش امکان ارزشیابی اثربخشی برنامه های آموزش الکترونیکی درس کار و فناوری در نظام جمهوری اسلامی ایران را برای ما فراهم آورده است.

Keywords:

اثربخشی , یادگیری الکترونیکی , درس کار و فناوری , تدوین , چهارچوب