جلوه های طنز در گرشاسب نامه اسدی
Publish place: Fourth International Conference on New Advances in Research in Humanities and Social and Cultural Studie
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 584
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ARSCS04_012
تاریخ نمایه سازی: 2 مهر 1398
Abstract:
شعر حماسی گونه ای ادبی است که مبتنی بر توصیف اعمال پهلوانی و مردانگی ها و افتخارات فردی یا قومی می باشد و شامل مظاهر مختلف زندگی آنها می شود. حماسه ها عموما منظوم نوشته می شوند. اما طنز، هنری است که عدم تناسبات در عرصه های مختلف اجتماعی را که در ظاهر متناسب به نظر می رسند، نشان می دهد، که این امر خود باعث خنده می شود. کاربرد طنز در حماسه های منظوم نشان دهنده خلاقیت و قدرت هنری نویسنده یا شاعر است که در اثری حماسی از طنز که اسباب خنده است، استفاده می کند. این که شعر حماسی، شعر جدی و دور از طنز و هزل است، تردیدی نیست. در گرشاسب نامه نیز همانند شاهنامه جلوه هایی از طنز وجود دارد. طنز به کار رفته در گرشاسب نامه به قصد اصلاح جامعه به کار نرفته است، بلکه برای سست کردن روحیه دشمن و تخریب اطمینان و اعتماد حریف به خود به کار می رود. در گرشاسب نامه، طنزگو به وسیله طنز، دشمن و هم نبرد خود را بسیار تحقیر می کند. ابیات طنزآلود در این منظومه، از سه یا چهار بیت در جای های گوناگون کتاب، بیشتر وجود ندارد.
Keywords:
Authors
غلامرضا قربانی مقدم
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه سلمان فارسی کازرون
علی عزیزی
کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه سلمان فارسی کازرون