فاطمه علی اکبری برواتی - دانشجوی دانشگاه فرهنگیان
زهره سعید - عضو هیئت علمی دانشگاه فرهنگیان

درست نویسی ،نیاز مبرم همگان است .نوشتن،لازمه ی دستیابی به علوم مختلف و یادگیری مطلوب تر است. املا درسی بنیادی در بین دروس مختلف محسوب می شود. نوآموز از طریق زبان نوشتاری ، می آموزد و با دنیای بیرون و درون ارتباط برقرار می کند و دانش خود را گسترش می دهد. هر قدر بر میزان درست نویسی نوآموز افزوده شود به همان میزان در دروس دیگر به رشد چشمگیرتری می رسد. تقویت رفتارهای ورودی نوآموز برای نوشتن شامل تقویت ادراک شنیداری ،حافظه اصوات، تقویت ادراک بصری ،حافظه حروف و تقویت مهارت های حرکتی با توسل به شیوه های قالبی و غیر فعال در یاددهی درس املا چندان اثربخش نیست. توجه به عوامل مشکل زا و کاربرد روش های فعال و متنوع و جذاب در درس املا به یادگیری پایدارتر می انجامد و نوآموزان را به آموختن عمیق، مشتاق تر می کند. این پژوهش در جهت بهبود املانویسی دانش آموزی که در پایه اول مشغول به تحصیل است انجام شده است. در طی دوره ی کارورزی و ضمن گفتن املا به دانش آموزان و دقت در وضعیت او متوجه شدم که در حین نوشتن املا بسیار کند و بی دقت است و هیچ میلی و اشتیاقی برای نوشتن املا در او دیده نمی شود. راهکارهایی را جهت بهبود وضعیت این دانش آموز با همکاری معلم ایشان ارائه داده و با انجام و پیگیری این راهکارها بهبود قابل توجهی در املا نویسی این دانش آموز مشاهده شد. به نحوی که حس خرسندی هم در خود دانش آموز هم در معلم و هم در والدین او ایجاد شد.

ضعف املا، خلاقیت