مدیریت آبخیزداری در راستای کنترل رواناب ها و تغذیه مصنوعی آبخوان (مطالعه موردی: محدوده مطالعاتی هشتگرد)

آبخیزداری و یا به عبارت دیگر مدیریت حوضه های آبخیز از راه های بسیار موثر در حفظ آب حاصل از بارش و توسعه منابع آب در دسترس است. هدف از این مقاله مدیریت طرح های آبخیزداری در راستای کنترل رواناب های حاصل از بارندگی و پخش سیلاب جهت تغذیه منابع آب زیرزمینی در محدوده مطالعاتی هشتگرد است. افت سطح آب زیرزمینی در دشت آبرفتی هشتگرد به علت خروج بیش از حد آب از سفره زیرزمینی و عدم جایگزینی آن توسط سیلاب ها و رواناب ها است. سالانه به طور متوسط 75 سانتی متر افت در سطح آبخوان هشتگرد وجود دارد. بالا رفتن میزان شوری و هدایت الکتریکی آبخوان در قسمت های جنوبی آبخوان هشتگرد و نشست زمین از دیگر معضلات افت سطح آب زیرزمینی است. توزیع نامناسب زمانی و مکانیبارندگی در این محدوده اهمیت آبخیزداری را دوچندان می کند. در بعضی از فصول سال که نیاز به آب کم است بارندگی به میزان قابل قبولی وجود دارد که به راحتی به دلیل عدم استفاده از دسترس خارج می گردد و علاوه براین باعث فرسایش خاک و هدررفتن منابع با ارزش خاک می گردد. یکی دیگر از عواملی که اجرای عملیات آبخیزداری و مدیریت حوضه های آبخیز را در این محدوده بارزتر می کند، مرزی بودن آن است که می توان با اجرای عملیات آبخیزداری از خروج منابع آب و خاک مساعد محدوده هشتگرد به شوره زارهای اطراف جلوگیری کرده و از آن بهره برداری نمود.

Keywords:

خشکسالی , آبخیزداری , آبخوانداری , تغذیه آبخوان