بررسی اثر پیش تیمار آبی و شدت های مختلف پیش تیمار مغناطیسی بر عملکرد کمی و کیفی علوفه ذرت (سینگل کراس AS71)

ذرت (Zea mays) یکی از مهمترین گیاهان تامین کننده انرژی و پروتئین می باشد که از نظر اقتصادی و سطح زیر کشت در بین غلات پس از گندم و برنج در جایگاه سوم قرار دارد. تحریک بذور گیاهان زراعی با استفاده از پیش تیمار فیزیکی میدان مغناطیسی و آبی می تواند سبب رشد و نمو بهتر و بهبود عملکرد نهایی گردد. این آزمایش به منظور مقایسه اثر شدت های مختلف میدان در پیش تیمار مغناطیس و نیز تاثیر پیش تیمار آبی بر عملکرد و اجزای عملکرد علوفه ذرت سینگل کراس AS71 در سال زراعی 1395-1394 در منطقه شمال خوزستان انجام شد. آزمایش مورد بحث به صورت فاکتوریل دو عاملی شامل شدت میدان پیش تیمار مغناطیس در سه سطح صفر، 100 و 200 میلی تسلا و پیش تیمار آبی در دو سطح اعمال و عدم اعمال صورت گرفت. نتایج نشان داد که میدان مغناطیس 200 میلی تسلا همراه با اعمال پیش تیمار آبی بالاترین عملکرد ماده خشک را دارا بود. بالاترین ارتفاع بوته و بیشترین قطر ساقه در تیمار 100 میلی تسلا و عدم اعمال پیش تیمار آبی مشاهده شد. محتوای نیتروژن ساقه در دو تیمار عدم اعمال میدان مغناطیس و اعمال میدان مغناطیس 100 میلی تسلا به همراه اعمال پیش تیمار آبی مشاهده شد و این در حالی بود که محتوای نیتروژن برگ، محتوای پروتئین ساقه و محتوای پروتئین برگ نیز در تیمار اخیر بالا بود. عملکرد پروتئین ساقه و عملکرد پروتئین کل بوته در تیمار عدم اعمال میدان مغناطیس و اعمال پیش تیمار آبی بیشترین مقادیر را دارا بود در حالی که بالاترین مقدار عملکرد پروتئین برگ در تیمار اعمال میدان مغناطیس 100 میلی تسلا بدون پیش تیمار ابی مشاهده شد.

Keywords:

پیش تیمار مغناطیس , پیش تیمار آبی , ذرت , رشد و نمو , عملکرد