پیامد کاربرد بیوچار کاه و کلش برنج و باگاس نیشکر بر برخی ویژگی های زیستی

پیرولیز بقایای گیاهی و ضایعات کشاورزی و تبدیل آنها به بیوچار به عنوان راهکاری جهت مدیریت بقایای گیاهی مورد توجه قرار گرفته است. در خاک های ایران که با کمبود مواد آلی مواجه است، بیوچار می تواند جهت بهبود کیفیت خاک استفاده شود ولی هنوز اطلاعات اندکی در ارتباط با پیامد کاربرد بیوچار بر ویژگی های زیستی خاک وجود دارد. لذا با توجه به اهمیت موضوع پژوهشی با هدف بررسی تاثیر بیوچار کاه برنج و باگاس نیشکر در مقادیر 0، 10، 20، 40 تن در هکتار بر میزان کربن و نیتروژن زیست توده و تنفس میکروبی در دو خاک سبک و سنگین انجام گرفت. نتایج نشان داد که افزودن بیوچار موجب افزایش تنفس میکروبی، کربن و نیتروژن زیست توده در هر دو خاک نسبت به شاهد شد. میزان کربن و نیتروژن زیست توده میکروبی در مراحل اولیه انکوباسیون افزایش یافت، اما با گذشت زمان از مقدار آنها کاسته شد. تنفس میکروبی در خاک های تیمار شده با بیوچار نسبت به شاهد، به طور معنی داری افزایش یافت و در هر دو خاک مقدار آن در اثر افزودن بیوچار باگاس نیشکر نسبت به کاه و کلش برنج بالاتر بود. نتایج به طور کلی نشان داد که بیوچار می تواند به عنوان یک اصلاح کننده زیستی در جهت بهبود کیفیت خاک استفاده شود.

Keywords:

بیوچار , کاه و کلش برنج , باگاس نیشکر , زیست توده , تنفس میکروبی