مطالعه اکوتوریسم شهرستان بویین میاندشت از دیدگاه آسایش فیزیکی

امروزه دسترسی به اطلاعات زیست اقلیمی در زمینه علوم کاربردی از قبیل گردشگری، پزشکی و سلامت، معماری شهرسازی و ورزشی یک نیاز ضروری است. شاخص های ترمو -دینامیکی که از معادله بیلان بدن انسان مشتق می شوند، جز کامل ترین شاخص های زیست اقلیمی هستند که در محاسبه ی آن ها چندین متغییر اقلیمی و محیطی لحاظ می گردد. در تحقیق حاضر سطح شهرستان بوئین میاندشت با استفاده از شاخص دمای معادل فیزیولوژیک PET در مقیاس ماهیانه پهنه بندی گردید. بدین منظور شاخص مدنظر، برای ایستگاه های همدیدی بوئین میاندشت در داخل و مجاور شهرستان با دوره ی آماری از 2000 الی 2015 محاسبه شد. بررسی الگوی تغییرات روزانه شاخص نشان داد ، دوره آسایش اقل یمی در بوئین میاندشت شامل دو بازه ی زمانی در اواخر بهار و تابستان است. ماه های می و سپتامبر تنها ماه هایی هستند که بدون تنش سرمایی و گرمایی می باشند و به ترتیب آپریل و اکتبر با تنش سرمایی اند و کوئن با تنش گرمایی اند در رتبه ی دوم قرار می گیرند. در طی ما ه های دسامبر، کانویه و فوریه کل شهرستان دارای تنش سرمایی شدید است. به نظر می رسد تغییرات مکانی شاخص PET در منطقه بیشتر تحت تاثیر ارتفاع و عرض جغرافیایی باشد

Keywords:

اکوتوریسم , شاخص دمای معادف زیزیولوکیک , تنش زیزیولوکیک , بوئین میاندشت