حسین نصیری - دانشجوی دکتری برنامه ریزی توسعه آموزش عالی، دانشگاه شهید بهشتی
رضا قنبری - دانشجوی دکتری مدیریت آموزش عالی، دانشگاه شهید بهشتی

ادغام به مثابه یک استراتژی ساماندهی موسسات آموزش عالی هنگامی اثربخش خواهد بود که سیاست گذاری و برنامه ریزی دقیق و حساب شده ای در این راستا تدوین و اجرا شود. ازجمله ابزارهایی که در سیاست گذاری ادغام نقش مهمی ایفا می کند، مشارکت و تعامل ذینفعان در طی این پروسه است. در پژوهش حاضر که هدفش تبیین سیاست گذاری باز و مشارکت ذینفعان در فرایند ادغام است، با استفاده از مطالعه کتابخانه ای و مقالات معتبر در این زمینه پس از مفهوم گشایی و اهمیت ادغام در راستای ساماندهی موسسات آموزش عالی، ضرورت مشارکت ذینفعان در فرایند ادغام را آشکار کرده است. در ادامه مشارکت و تعامل سیاست گذاران آموزش عالی با ذینفعان متنوع در فرایند ادغام و در بستر سیاست گذاری باز به مثابه ی شاکله ی اصلی مبحث؛ بیان و در همین راستا نظریه ی شبکه که بر تعامل عناصر زیرساختی، سازمانی و اجتماعی در فرایند ادغام تاکید دارد، تشریح شد. به طورکلی می توان چنین گفت لازمه ی ادغام و ساماندهی موسسات آموزش عالی مشارکت است، لازمه مشارکت وجود بستر سیاست گذاری باز است و لازمه ی سیاست گذاری باز تعامل چندگانه با عناصر شبکه ی دخیل و اثرگذار در نظام آموزش عالی و دانشگاهی است

ادغام موسسات آموزش عالی، سیاست گذاری باز، مشارکت ذی نفعان، نظریه ی شبکه