فاطمه نصراللهی نیا - دانشجوی دکتری برنامه ریزی توسعه آموزش عالی ، دانشگاه شهید بهشتی، تهران

هدف از این پژوهش، بررسی وضعیت کنونی سیاست گذاری علمی آموزش عالی و ذکر نکات و ملاحظاتی در این زمینه است و سعی بر آن است تا با بهره گیری از روش توصیفی-تحلیلی و بررسی پژوهش های صورت گرفته در باب مطالعات علم و آموزش عالی، مهم ترین مسائل و چالش های فراروی سیاست گذاری علمی در دانشگاه ها و نظام آموزش عالی کشور، شناسایی و تحلیل شوند؛ نتایج این پژوهش نشان می دهد که اگرچه سیاست گذاری علمی در آموزش عالی، مجموعه فعالیت های علمی و تحقیقاتی است که می تواند با رویکرد میان رشته ای، منجر به درک مسائل و مشکلات علمی دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی شود و به شکل دهی آینده جامعه دانشگاهی کمک کند، اما برنامه ریزی توسعه علم و طرح سیاست علم در آموزش عالی، مبتنی بر سیاست هایی است که متناسب با قوانین و مقررات اداری و تقلیدی از آیین نامه های رسمی بوده که در آن ها جامع-نگری و توجه مطلوبی به نیازها و انتظارات ذی نفعان آموزش عالی وجود ندارد و در برخی از این سیاست گذاری های علمی، اشکالاتی همچون؛ تقلیل یافتن سیاست مدیریت علم، پژوهش و توسعه به علم سنجی و مقاله شماری، ناروندها و انسدادهای اساسی سیاست گذاری علمی در برنامه های درسی و آموزشی: بی سوادی دانشگاهی تا ضعف در مهارت آموزی، سردرگمی سیاست های حوزه اقتصاد سیاسی دانشگاه در بین ارزش های اصیل دانشگاهی و منطق سود و تجارت و جامعه محور نبودن سیاست گذاری های نظام آموزش عالی کشور وجود دارد.

سیاست علم، سیاست گذاری علمی، نظام آموزش عالی