محسن ابراهیمی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مواد-سرامیک، پژوهشگاه مواد و انرژی
اسماعیل صلاحی
ایمان مباشرپور

در مقاله ی حاضر، از نانولوله های کربنی اکسید شده ی سطحی جهت حذف یون های (II) Ni از محلول های آبی استفاده شده است. ابتدا مشخصات MWCNTs به کمک TEM، BET و XRD تعیین شد. سپس MWCNTs به مدت 24 ساعت در اسید نیتریک نگهداری شده تا به صورت سطحی اکسید شود. تأثیر چند پارامتر غلظت اولیه ی یون های نیکل (II) در محلول، میزان جاذب مورد استفاده و دما، به عنوان تابعی از زمان تماس جاذب با محلول (5، 10، 20، 30، 60 و 120 دقیقه) در سرعت هم زدن و pH ثابت مورد بررسی قرار گرفته است. آزمایش ها نشان داده با افزایش مقدار جاذب به کار رفته و نیز با افزایش دمای انجام فرآیند، میزان جذب یون های نیکل از محلول افزایش می یابد که نشان دهنده ی گرماگیر بودن فرآیند جذب است. اما با افزایش غلظت اولیه ی محلول، درصد نیکل جذب شده به ازای یک مقدار ثابت جاذب، کاهش می یابد.

نانولوله های کربنی چند دیواره، جذب، یون نیکل(II)، محلول های آبی و محیط زیست