ارزیابی ارقام وارداتی آفتابگردان

در این آزمایش 27 هیبرید خارجی آفتابگردان همراه با هیبرید ایرانی آذرگل مجموعا 28 ژنوتیپ طی سال 1388 در یک طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار مورد مقایسه قرار گرفتند. مراحل نمو براساس تعداد روز از کاشت برای هر ژنوتی یادداشت گردید. ارتفاع بوته، قطر طبق، وزن هزاردانه، عملکرد کرت و درصد روغن برای هررقم در هر تکرار اندازه گیری شدم اثر ژنوتیپ بر تمامی صفات اندازه گیری شده معنی دار گردید. ارقام LG 52.12 و Munsan به ترتیب زودرس ترین و دیرس ترین هیبریدها بودند SHF81-9. و LG 52.12 به ترتیب بیشترین و کمترین ارتفاع بوته را داشتند. Es-Kara و Sokac بترتیب بیشترین و کمترین قطر طبق را دارا بودند. هیبریدهای LG 54.50 و Munsan ریزترین و درشت ترین دانه ها را تولید نمودند. هیبرید های EGH631 و Armada به ترتیب با متوسط عملکرد دانه 5014 و 3269 کیلوگرم در هکتار بیشترین و کمترین عملکرد دانه را داشتند.هیبرید EGH631 با شش هیبرید دیگر و هیبرید Armada با چهار هیبرید دیگر از لحاظ عملکرد دانه اختلاف معنی داری نداشتند. EGH631 و LG56.35 بیشترین وکمترین درصد روغن دانه را داشتند.

Keywords:

آفتابگردان , روغن , زودرسی , عملکرد , هیبرید