شناسایی مزارع برنج الگو با استفاده از تکنیک برنامه ریزی ریاضی (مورد مطالعه: شهرستان آستانه اشرفیه)

در مطالعه حاضر با استفاده از مدل تحلیل پوششی داده ها، کارآیی فنی برنجکاران شهرستان آستانه اشرفیه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و سپس واحدهای مرجع شناسایی شدند تا از این واحدها جهت الگوگیری واحدهای ناکارا استفاده شود. برای این منظور از اطلاعات 24 کشاورز در سال 1396 استفاده شد که به صورت نمونه گیری تصادفی ساده در شهرستان رضوانشهر مورد مصاحبه قرار گرفتند. نتایج نشان داد میانگین کارآیی فنی در حالت بازده متغیر نسبت به مقیاس (VRS) برابر 84/6 درصد می باشد. 11 واحد از 24 واحد دارای کارآیی فنی 100 درصد بوده و بقیه بنگاه ها به درجات متفاوتی دارای ناکارآیی بودند. در مطالعه حاضر همچنین برای تمام واحدهایی که از نظر کارآیی فنی، ناکارا محسوب می شدند واحد الگو شناسایی شد. افزون بر این پیشنهاد شد که تمام واحدهای ناکارای موردمطالعه ازطریق الگوگیری و تعدیل در استفاده از نهاده ها و ستاده خود به مرزکارا برسند و به این ترتیب میزان کل تولیدبرنج درمنطقه مورد مطالعه افزایش یابد.

Keywords:

واحدهای مرجع , رقم خزر , کارایی فنی , رضوانشهر